δεχόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /de.kʰó.me.nos/ → /ðeˈxo.me.nos/ → /ðeˈxo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.kʰó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /deˈkʰo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðeˈxo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðeˈxo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðeˈxo.me.nos/

Participle

δεχόμενος • (dekhómenos) m (feminine δεχομένη, neuter δεχόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of δέχομαι (dékhomai)

Declension

First and second declension of δεχόμενος; δεχομένη; δεχόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεχόμενος dekhómenos	δεχομένη dekhoménē	δεχόμενον dekhómenon		δεχομένω dekhoménō	δεχομένᾱ dekhoménā	δεχομένω dekhoménō		δεχόμενοι dekhómenoi	δεχόμεναι dekhómenai	δεχόμενᾰ dekhómena
Genitive		δεχομένου dekhoménou	δεχομένης dekhoménēs	δεχομένου dekhoménou		δεχομένοιν dekhoménoin	δεχομέναιν dekhoménain	δεχομένοιν dekhoménoin		δεχομένων dekhoménōn	δεχομένων dekhoménōn	δεχομένων dekhoménōn
Dative		δεχομένῳ dekhoménōi	δεχομένῃ dekhoménēi	δεχομένῳ dekhoménōi		δεχομένοιν dekhoménoin	δεχομέναιν dekhoménain	δεχομένοιν dekhoménoin		δεχομένοις dekhoménois	δεχομέναις dekhoménais	δεχομένοις dekhoménois
Accusative		δεχόμενον dekhómenon	δεχομένην dekhoménēn	δεχόμενον dekhómenon		δεχομένω dekhoménō	δεχομένᾱ dekhoménā	δεχομένω dekhoménō		δεχομένους dekhoménous	δεχομένᾱς dekhoménās	δεχόμενᾰ dekhómena
Vocative		δεχόμενε dekhómene	δεχομένη dekhoménē	δεχόμενον dekhómenon		δεχομένω dekhoménō	δεχομένᾱ dekhoménā	δεχομένω dekhoménō		δεχόμενοι dekhómenoi	δεχόμεναι dekhómenai	δεχόμενᾰ dekhómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεχομένως dekhoménōs				δεχομενώτερος dekhomenṓteros				δεχομενώτᾰτος dekhomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.