διαγνωστικούς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kǔːs/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkus/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kǔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ɡnos.tiˈkus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkus/

Adjective

δῐαγνωστῐκούς • (diagnōstikoús)

1. masculine accusative plural of διαγνωστικός (diagnōstikós)

Greek

Adjective

διαγνωστικούς • (diagnostikoús)

1. Accusative masculine plural form of διαγνωστικός (diagnostikós).