διαθέτης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek διαθέτης (diathétēs, “arranger”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.aˈθe.tis/
• Hyphenation: δι‧α‧θέ‧της

Noun

διαθέτης • (diathétis) m (plural διαθέτες)

1. (law) testator

   Near-synonym: κληροδότης m (klirodótis)

Declension

Declension of διαθέτης

	singular	plural
nominative	διαθέτης •	διαθέτες •
genitive	διαθέτη •	διαθετών •
accusative	διαθέτη •	διαθέτες •
vocative	διαθέτη •	διαθέτες •

Related terms

• διάθεση f (diáthesi)
• διαθέσιμος m (diathésimos)
• διαθέτω (diathéto)
• διαθήκη f (diathíki)