διαιρέσεις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.ai̯.ré.seːs/ → /ði.ɛˈre.sis/ → /ði.eˈre.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ai̯.ré.seːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.ɛˈre.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ɛˈre.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.eˈre.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.eˈre.sis/

Noun

δῐαιρέσεις • (diairéseis) f

1. nominative plural of δῐαίρεσῐς (diaíresis)
2. accusative plural of δῐαίρεσῐς (diaíresis)
   • For quotations using this term, see Citations:διαιρέσεις.
3. vocative plural of δῐαίρεσῐς (diaíresis)

Alternative forms

• (nominative and vocative plural): δῐαιρέσιες (diairésies) — Ionic, Epic
• (accusative plural): δῐαιρέσῑς (diairésīs), δῐαιρέσιᾰς (diairésias) — Ionic, Epic

Greek

Noun

διαιρέσεις • (diairéseis) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of διαίρεση (diaíresi).