διαιτώμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.ai̯.tɔ̌ː.me.nos/ → /ði.ɛˈto.me.nos/ → /ði.eˈto.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ai̯.tɔ̌ː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.ɛˈto.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ɛˈto.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/

Participle

δῐαιτώμενος • (diaitṓmenos) m (feminine δῐαιτωμένη, neuter δῐαιτώμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of διαιτάω (diaitáō)

Declension

First and second declension of δῐαιτώμενος; δῐαιτωμένη; δῐαιτώμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐαιτώμενος diaitṓmenos	δῐαιτωμένη diaitōménē	δῐαιτώμενον diaitṓmenon		δῐαιτωμένω diaitōménō	δῐαιτωμένᾱ diaitōménā	δῐαιτωμένω diaitōménō		δῐαιτώμενοι diaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι diaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ diaitṓmena
Genitive		δῐαιτωμένου diaitōménou	δῐαιτωμένης diaitōménēs	δῐαιτωμένου diaitōménou		δῐαιτωμένοιν diaitōménoin	δῐαιτωμέναιν diaitōménain	δῐαιτωμένοιν diaitōménoin		δῐαιτωμένων diaitōménōn	δῐαιτωμένων diaitōménōn	δῐαιτωμένων diaitōménōn
Dative		δῐαιτωμένῳ diaitōménōi	δῐαιτωμένῃ diaitōménēi	δῐαιτωμένῳ diaitōménōi		δῐαιτωμένοιν diaitōménoin	δῐαιτωμέναιν diaitōménain	δῐαιτωμένοιν diaitōménoin		δῐαιτωμένοις diaitōménois	δῐαιτωμέναις diaitōménais	δῐαιτωμένοις diaitōménois
Accusative		δῐαιτώμενον diaitṓmenon	δῐαιτωμένην diaitōménēn	δῐαιτώμενον diaitṓmenon		δῐαιτωμένω diaitōménō	δῐαιτωμένᾱ diaitōménā	δῐαιτωμένω diaitōménō		δῐαιτωμένους diaitōménous	δῐαιτωμένᾱς diaitōménās	δῐαιτώμενᾰ diaitṓmena
Vocative		δῐαιτώμενε diaitṓmene	δῐαιτωμένη diaitōménē	δῐαιτώμενον diaitṓmenon		δῐαιτωμένω diaitōménō	δῐαιτωμένᾱ diaitōménā	δῐαιτωμένω diaitōménō		δῐαιτώμενοι diaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι diaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ diaitṓmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐαιτωμένως diaitōménōs				δῐαιτωμενώτερος diaitōmenṓteros				δῐαιτωμενώτᾰτος diaitōmenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.