διακόσμηση
Greek
editEtymology
editLearned borrowing from Ancient Greek δῐᾰκόσμησῐς (diakósmēsis) with semantic loan from French décoration. By surface analysis, διακοσμώ (diakosmó) + -ση (-si).[1]
Noun
editδιακόσμηση • (diakósmisi) f (plural διακοσμήσεις)
- decoration, ornamentation (the act of adorning or embellishing)
- decoration, decor (manner of adornment)
Declension
editDeclension of διακόσμηση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | διακόσμηση • | διακοσμήσεις • | |
| genitive | διακόσμησης • | διακοσμήσεων • | |
| accusative | διακόσμηση • | διακοσμήσεις • | |
| vocative | διακόσμηση • | διακοσμήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: διακοσμήσεως • | |||
Related terms
edit- see: διακοσμώ (diakosmó)
References
edit- ^ “διακόσμηση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998