δολοφονημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of δολοφονούμαι (dolofonoúmai), passive voice of δολοφονώ (“I murder”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðo.lo.fo.niˈme.nos/
• Hyphenation: δο‧λο‧φο‧νη‧μέ‧νος

Participle

δολοφονημένος • (dolofoniménos) m (feminine δολοφονημένη, neuter δολοφονημένο)

1. murdered, assassinated

Declension

Declension of δολοφονημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δολοφονημένος •	δολοφονημένη •	δολοφονημένο •	δολοφονημένοι •	δολοφονημένες •	δολοφονημένα •
genitive	δολοφονημένου •	δολοφονημένης •	δολοφονημένου •	δολοφονημένων •	δολοφονημένων •	δολοφονημένων •
accusative	δολοφονημένο •	δολοφονημένη •	δολοφονημένο •	δολοφονημένους •	δολοφονημένες •	δολοφονημένα •
vocative	δολοφονημένε •	δολοφονημένη •	δολοφονημένο •	δολοφονημένοι •	δολοφονημένες •	δολοφονημένα •