δουλοπόνηρος

Ancient Greek

Etymology

From δοῦλος (doûlos, “slave”) +‎ πονηρός (ponērós, “in a bad state”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /duː.lo.pó.nɛː.ros/ → /ðu.loˈpo.ni.ros/ → /ðu.loˈpo.ni.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /duː.lo.pó.nɛː.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /du.loˈpo.ne̝.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðu.loˈpo.ni.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðu.loˈpo.ni.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðu.loˈpo.ni.ros/

Adjective

δουλοπόνηρος • (doulopónēros) m or f (neuter δουλοπόνηρον); second declension

1. bad like a slave's

Declension

Second declension of δουλοπόνηρος; δουλοπόνηρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δουλοπόνηρος doulopónēros	δουλοπόνηρον doulopónēron		δουλοπονήρω douloponḗrō	δουλοπονήρω douloponḗrō		δουλοπόνηροι doulopónēroi	δουλοπόνηρᾰ doulopónēra
Genitive		δουλοπονήρου douloponḗrou	δουλοπονήρου douloponḗrou		δουλοπονήροιν douloponḗroin	δουλοπονήροιν douloponḗroin		δουλοπονήρων douloponḗrōn	δουλοπονήρων douloponḗrōn
Dative		δουλοπονήρῳ douloponḗrōi	δουλοπονήρῳ douloponḗrōi		δουλοπονήροιν douloponḗroin	δουλοπονήροιν douloponḗroin		δουλοπονήροις douloponḗrois	δουλοπονήροις douloponḗrois
Accusative		δουλοπόνηρον doulopónēron	δουλοπόνηρον doulopónēron		δουλοπονήρω douloponḗrō	δουλοπονήρω douloponḗrō		δουλοπονήρους douloponḗrous	δουλοπόνηρᾰ doulopónēra
Vocative		δουλοπόνηρε doulopónēre	δουλοπόνηρον doulopónēron		δουλοπονήρω douloponḗrō	δουλοπονήρω douloponḗrō		δουλοπόνηροι doulopónēroi	δουλοπόνηρᾰ doulopónēra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δουλοπονήρως douloponḗrōs			δουλοπονηρότερος douloponēróteros			δουλοπονηρότᾰτος douloponērótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “δουλοπόνηρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δουλοπόνηρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δουλοπόνηρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)