δυνατώτερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dy.na.tɔ̌ː.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dy.naˈto.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðy.naˈto.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðy.naˈto.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.naˈto.te.ros/

Adjective

δῠνᾰτώτερος • (dunatṓteros) m (feminine δῠνᾰτωτέρᾱ, neuter δῠνᾰτώτερον); first/second declension

comparative degree of δῠνᾰτός (dunatós)

Declension

First and second declension of δῠνᾰτώτερος; δῠνᾰτωτέρᾱ; δῠνᾰτώτερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῠνᾰτώτερος dunatṓteros	δῠνᾰτωτέρᾱ dunatōtérā	δῠνᾰτώτερον dunatṓteron	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτωτέρᾱ dunatōtérā	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτώτεροι dunatṓteroi	δῠνᾰτώτεραι dunatṓterai	δῠνᾰτώτερᾰ dunatṓtera
Genitive	δῠνᾰτωτέρου dunatōtérou	δῠνᾰτωτέρᾱς dunatōtérās	δῠνᾰτωτέρου dunatōtérou	δῠνᾰτωτέροιν dunatōtéroin	δῠνᾰτωτέραιν dunatōtérain	δῠνᾰτωτέροιν dunatōtéroin	δῠνᾰτωτέρων dunatōtérōn	δῠνᾰτωτέρων dunatōtérōn	δῠνᾰτωτέρων dunatōtérōn
Dative	δῠνᾰτωτέρῳ dunatōtérōi	δῠνᾰτωτέρᾳ dunatōtérāi	δῠνᾰτωτέρῳ dunatōtérōi	δῠνᾰτωτέροιν dunatōtéroin	δῠνᾰτωτέραιν dunatōtérain	δῠνᾰτωτέροιν dunatōtéroin	δῠνᾰτωτέροις dunatōtérois	δῠνᾰτωτέραις dunatōtérais	δῠνᾰτωτέροις dunatōtérois
Accusative	δῠνᾰτώτερον dunatṓteron	δῠνᾰτωτέρᾱν dunatōtérān	δῠνᾰτώτερον dunatṓteron	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτωτέρᾱ dunatōtérā	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτωτέρους dunatōtérous	δῠνᾰτωτέρᾱς dunatōtérās	δῠνᾰτώτερᾰ dunatṓtera
Vocative	δῠνᾰτώτερε dunatṓtere	δῠνᾰτωτέρᾱ dunatōtérā	δῠνᾰτώτερον dunatṓteron	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτωτέρᾱ dunatōtérā	δῠνᾰτωτέρω dunatōtérō	δῠνᾰτώτεροι dunatṓteroi	δῠνᾰτώτεραι dunatṓterai	δῠνᾰτώτερᾰ dunatṓtera
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δῠνᾰτώτερον dunatṓteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.