ειδωλολάτρης

See also: εἰδωλολάτρης

Greek

Etymology

From the Ancient Greek εἰδωλολάτρης (eidōlolátrēs).

Noun

ειδωλολάτρης • (eidololátris) m (plural ειδωλολάτρες, feminine ειδωλολάτρισσα)

1. (religion) pagan, idolater, heathen

Declension

declension of ειδωλολάτρης

case     \     number	singular	plural
nominative	ειδωλολάτρης •	ειδωλολάτρες •
genitive	ειδωλολάτρη •	ειδωλολατρών •
accusative	ειδωλολάτρη •	ειδωλολάτρες •
vocative	ειδωλολάτρη •	ειδωλολάτρες •

Related terms

• Αγαρηνός f (Agarinós, “Ottoman Muslim, Saracen”)