ενοποίηση
Greek
editEtymology
editLearnedly from ενοποιώ (enopoió) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
editNoun
editενοποίηση • (enopoíisi) f (plural ενοποιήσεις)
- unification, integration (the act of unifying; the state of being unified)
Declension
editDeclension of ενοποίηση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ενοποίηση • | ενοποιήσεις • | |
| genitive | ενοποίησης • | ενοποιήσεων • | |
| accusative | ενοποίηση • | ενοποιήσεις • | |
| vocative | ενοποίηση • | ενοποιήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: ενοποιήσεως • | |||
References
edit- ^ ενοποίηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language