εντυπωσιακός

Greek

Etymology

From εντυπωσιάζω (entyposiázo, “to impress”).

Pronunciation

• IPA^(key): /endiposiaˈkos/
• Hyphenation: ε‧ντυ‧πω‧σι‧α‧κός

Adjective

εντυπωσιακός • (entyposiakós) m

1. impressive

Declension

Declension of εντυπωσιακός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εντυπωσιακός •	εντυπωσιακή •	εντυπωσιακό •	εντυπωσιακοί •	εντυπωσιακές •	εντυπωσιακά •
genitive	εντυπωσιακού •	εντυπωσιακής •	εντυπωσιακού •	εντυπωσιακών •	εντυπωσιακών •	εντυπωσιακών •
accusative	εντυπωσιακό •	εντυπωσιακή •	εντυπωσιακό •	εντυπωσιακούς •	εντυπωσιακές •	εντυπωσιακά •
vocative	εντυπωσιακέ •	εντυπωσιακή •	εντυπωσιακό •	εντυπωσιακοί •	εντυπωσιακές •	εντυπωσιακά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εντυπωσιακός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εντυπωσιακός, etc.)

Further reading

• εντυπωσιακός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language