εξωπραγματικός

Greek

Etymology

Learnedly from εξω- (exo-) +‎ πραγματικός (pragmatikós), a calque of English unrealistic.

Pronunciation

• IPA^(key): /e.kso.pɾaɣ.ma.tiˈkos/
• Hyphenation: ε‧ξω‧πραγ‧μα‧τι‧κός

Adjective

εξωπραγματικός • (exopragmatikós) m (feminine εξωπραγματική, neuter εξωπραγματικό)

1. unrealistic

Declension

Declension of εξωπραγματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εξωπραγματικός •	εξωπραγματική •	εξωπραγματικό •	εξωπραγματικοί •	εξωπραγματικές •	εξωπραγματικά •
genitive	εξωπραγματικού •	εξωπραγματικής •	εξωπραγματικού •	εξωπραγματικών •	εξωπραγματικών •	εξωπραγματικών •
accusative	εξωπραγματικό •	εξωπραγματική •	εξωπραγματικό •	εξωπραγματικούς •	εξωπραγματικές •	εξωπραγματικά •
vocative	εξωπραγματικέ •	εξωπραγματική •	εξωπραγματικό •	εξωπραγματικοί •	εξωπραγματικές •	εξωπραγματικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξωπραγματικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξωπραγματικός, etc.)

Derived terms

• εξωπραγματικά (exopragmatiká, adverb)