εργένης

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish اركن (ergen, “unmarried male”).

Noun

εργένης • (ergénis) m (plural εργένηδες, feminine εργένισσα)

1. bachelor, unmarried man

Declension

declension of εργένης

case     \     number	singular	plural
nominative	εργένης •	εργένηδες •
genitive	εργένη •	εργένηδων •
accusative	εργένη •	εργένηδες •
vocative	εργένη •	εργένηδες •

Synonyms

• άγαμος m (ágamos)
• μπεκιάρης m (bekiáris)
• γεροντοπαλίκαρο n (gerontopalíkaro)

See also

• γεροντοκόρη f (gerontokóri, “spinster”)