ευαγγέλιο

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εὐαγγέλιον (euangélion); doublet of βαγγέλιο (vangélio).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.vaɲˈɟe.li.o/

Noun

ευαγγέλιο • (evangélio) n (plural ευαγγέλια)

1. (Christianity) the Gospels, evangel

Declension

declension of ευαγγέλιο

case     \     number	singular	plural
nominative	ευαγγέλιο •	ευαγγέλια •
genitive	ευαγγελίου •,  ευαγγέλιου •	ευαγγελίων •
accusative	ευαγγέλιο •	ευαγγέλια •
vocative	ευαγγέλιο •	ευαγγέλια •