ευγενικός

Greek

Etymology

From ευγενής (evgenís).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɛvʝɛniˈkɔs]

Adjective

ευγενικός • (evgenikós) m (feminine ευγενική, neuter ευγενικό)

1. polite

Declension

Declension of ευγενικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευγενικός •	ευγενική •	ευγενικό •	ευγενικοί •	ευγενικές •	ευγενικά •
genitive	ευγενικού •	ευγενικής •	ευγενικού •	ευγενικών •	ευγενικών •	ευγενικών •
accusative	ευγενικό •	ευγενική •	ευγενικό •	ευγενικούς •	ευγενικές •	ευγενικά •
vocative	ευγενικέ •	ευγενική •	ευγενικό •	ευγενικοί •	ευγενικές •	ευγενικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευγενικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευγενικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευγενικότερος •	ευγενικότερη •	ευγενικότερο •	ευγενικότεροι •	ευγενικότερες •	ευγενικότερα •
genitive	ευγενικότερου •	ευγενικότερης •	ευγενικότερου •	ευγενικότερων •	ευγενικότερων •	ευγενικότερων •
accusative	ευγενικότερο •	ευγενικότερη •	ευγενικότερο •	ευγενικότερους •	ευγενικότερες •	ευγενικότερα •
vocative	ευγενικότερε •	ευγενικότερη •	ευγενικότερο •	ευγενικότεροι •	ευγενικότερες •	ευγενικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευγενικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευγενικότατος •	ευγενικότατη •	ευγενικότατο •	ευγενικότατοι •	ευγενικότατες •	ευγενικότατα •
genitive	ευγενικότατου •	ευγενικότατης •	ευγενικότατου •	ευγενικότατων •	ευγενικότατων •	ευγενικότατων •
accusative	ευγενικότατο •	ευγενικότατη •	ευγενικότατο •	ευγενικότατους •	ευγενικότατες •	ευγενικότατα •
vocative	ευγενικότατε •	ευγενικότατη •	ευγενικότατο •	ευγενικότατοι •	ευγενικότατες •	ευγενικότατα •

Related terms

• ευγένεια (evgéneia)
• ευγενικά (evgeniká)

Descendants

• → Romanian: evghenicos