εἰσέρχομαι

See also: εισέρχομαι

Ancient Greek

Etymology

From εἰσ- (eis-, “into”) +‎ ἔρχομαι (érkhomai, “to go”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.sér.kʰo.mai̯/ → /iˈser.xo.mɛ/ → /iˈser.xo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.sér.kʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈser.kʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈser.xo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈser.xo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈser.xo.me/

Verb

εἰσέρχομαι • (eisérkhomai)

1. to go into, enter, invade
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.184
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 22.56
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.321
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 5.4.28
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.36
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.1.27
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 1.5.1
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 3.3.13
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.3.21
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Ways and Means 5.12
   1. (of the chorus or of actors) to come upon the stage, to enter
      • 380 BCE, Plato, The Republic 580B
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.1.9
      • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 700
   2. (as an Attic law term, of the accuser) to come into court
      • 380 BCE, Plato, Gorgias 522B
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Neaera 1
      • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 278
      1. (of the parties, with accusative) to enter upon the charge
         • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 105
         • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Aphobus 2 27
      2. (of the accused) to come before the court
         • 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 29C
         • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 103
      3. (of the cause) to be brought in
         • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Lacritus 49
   3. to enter on an office
      • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, Collected Works 146.25
      • 155 CE – 235 CE, Cassius Dio, 41 39
   4. (figuratively)
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.157
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 15.407
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.125
      • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 845
      • 407 BCE, Euripides, Iphigenia in Aulis 1411
      • 407 BCE, Euripides, Iphigenia in Aulis 57
      • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 372
      • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 678
      • 380 BCE, Plato, The Republic 330D
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Lys. 218C
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.86
      1. (impersonal, with infinitive)
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.42
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.46
         • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 835D
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.137
         • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 1002

Inflection

In Attic the future is supplied by εἴσειμι (eíseimi)

   Present: εἰσέρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	εἰσέρχομαι	εἰσέρχῃ, εἰσέρχει	εἰσέρχεται	εἰσέρχεσθον	εἰσέρχεσθον	εἰσερχόμεθᾰ	εἰσέρχεσθε	εἰσέρχονται
	subjunctive	εἰσέρχωμαι	εἰσέρχῃ	εἰσέρχηται	εἰσέρχησθον	εἰσέρχησθον	εἰσερχώμεθᾰ	εἰσέρχησθε	εἰσέρχωνται
	optative	εἰσερχοίμην	εἰσέρχοιο	εἰσέρχοιτο	εἰσέρχοισθον	εἰσερχοίσθην	εἰσερχοίμεθᾰ	εἰσέρχοισθε	εἰσέρχοιντο
	imperative		εἰσέρχου	εἰσερχέσθω	εἰσέρχεσθον	εἰσερχέσθων		εἰσέρχεσθε	εἰσερχέσθων
						middle/passive
infinitive						εἰσέρχεσθαι
participle	m					εἰσερχόμενος
	f					εἰσερχομένη
	n					εἰσερχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: εἴσειμι (has future meaning)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴσειμι	εἴσει	εἴσεισῐ(ν)	εἴσιτον	εἴσιτον	εἴσιμεν	εἴσιτε	εἴσιᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἴσιω	εἴσιῃς	εἴσιῃ	εἴσιητον	εἴσιητον	εἴσιωμεν	εἴσιητε	εἴσιωσῐ(ν)
	optative	εἴσιοιμῐ	εἴσιοις	εἴσιοι	εἴσιοιτον	εἰσιοίτην	εἴσιοιμεν	εἴσιοιτε	εἴσιοιεν
	imperative		εἴσιθῐ	εἴσιτω	εἴσιτον	εἴσιτων		εἴσιτε	εἰσιόντων
		active
infinitive		εἰσιέναι
participle	m	εἰσιών
	f	εἰσιοῦσᾰ
	n	εἰσιόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εἴσῃᾰ/εἰσῄειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴσῃᾰ/εἰσῄειν	εἰσῄεισθᾰ/εἰσῄεις	ᾔειν/εἰσῄει	εἴσῃτον	εἰσῄτην	εἴσῃμεν	εἴσῃτε	εἴσῃσᾰν/εἰσῄεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: εἰσελεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	εἰσελεύσομαι	εἰσελεύσῃ, εἰσελεύσει	εἰσελεύσεται	εἰσελεύσεσθον	εἰσελεύσεσθον	εἰσελευσόμεθᾰ	εἰσελεύσεσθε	εἰσελεύσονται
	optative	εἰσελευσοίμην	εἰσελεύσοιο	εἰσελεύσοιτο	εἰσελεύσοισθον	εἰσελευσοίσθην	εἰσελευσοίμεθᾰ	εἰσελεύσοισθε	εἰσελεύσοιντο
					middle
infinitive					εἰσελεύσεσθαι
participle	m				εἰσελευσόμενος
	f				εἰσελευσομένη
	n				εἰσελευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εἰσῆλθον, εἰσηλθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσῆλθον	εἰσῆλθες	εἰσῆλθε(ν)	εἰσήλθετον	εἰσηλθέτην	εἰσήλθομεν	εἰσήλθετε	εἰσῆλθον
	subjunctive	εἰσέλθω	εἰσέλθῃς	εἰσέλθῃ	εἰσέλθητον	εἰσέλθητον	εἰσέλθωμεν	εἰσέλθητε	εἰσέλθωσῐ(ν)
	optative	εἰσέλθοιμῐ	εἰσέλθοις	εἰσέλθοι	εἰσέλθοιτον	εἰσελθοίτην	εἰσέλθοιμεν	εἰσέλθοιτε	εἰσέλθοιεν
	imperative		εἴσελθε	εἰσελθέτω	εἰσέλθετον	εἰσελθέτων		εἰσέλθετε	εἰσελθόντων
middle	indicative	εἰσηλθόμην	εἰσήλθου	εἰσήλθετο	εἰσήλθεσθον	εἰσηλθέσθην	εἰσηλθόμεθᾰ	εἰσήλθεσθε	εἰσήλθοντο
	subjunctive	εἰσέλθωμαι	εἰσέλθῃ	εἰσέλθηται	εἰσέλθησθον	εἰσέλθησθον	εἰσελθώμεθᾰ	εἰσέλθησθε	εἰσέλθωνται
	optative	εἰσελθοίμην	εἰσέλθοιο	εἰσέλθοιτο	εἰσέλθοισθον	εἰσελθοίσθην	εἰσελθοίμεθᾰ	εἰσέλθοισθε	εἰσέλθοιντο
	imperative		εἰσελθοῦ	εἰσελθέσθω	εἰσέλθεσθον	εἰσελθέσθων		εἰσέλθεσθε	εἰσελθέσθων
		active			middle
infinitive		εἰσελθεῖν			εἰσελθέσθαι
participle	m	εἰσελθών			εἰσελθόμενος
	f	εἰσελθοῦσᾰ			εἰσελθομένη
	n	εἰσελθόν			εἰσελθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εἰσήλῠθον, εἰσηλῠθόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσήλῠθον	εἰσήλῠθες	εἰσήλῠθε(ν)	εἰσηλῠ́θετον	εἰσηλῠθέτην	εἰσηλῠ́θομεν	εἰσηλῠ́θετε	εἰσήλῠθον
middle	indicative	εἰσηλῠθόμην	εἰσηλῠ́θεο	εἰσηλῠ́θετο	εἰσηλῠ́θεσθον	εἰσηλῠθέσθην	εἰσηλῠθόμε(σ)θᾰ	εἰσηλῠ́θεσθε	εἰσηλῠ́θοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἰσελήλῠθᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσελήλῠθᾰ	εἰσελήλῠθᾰς	εἰσελήλῠθε(ν)	εἰσεληλῠ́θᾰτον	εἰσεληλῠ́θᾰτον	εἰσελήλυμεν/εἰσεληλύθαμεν	εἰσελήλυτε/εἰσεληλύθατε	εἰσεληλῠ́θᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσεληλῠ́θω	εἰσεληλῠ́θῃς	εἰσεληλῠ́θῃ	εἰσεληλῠ́θητον	εἰσεληλῠ́θητον	εἰσεληλῠ́θωμεν	εἰσεληλῠ́θητε	εἰσεληλῠ́θωσῐ(ν)
	optative	εἰσεληλῠ́θοιμῐ, εἰσεληλῠθοίην	εἰσεληλῠ́θοις, εἰσεληλῠθοίης	εἰσεληλῠ́θοι, εἰσεληλῠθοίη	εἰσεληλῠ́θοιτον	εἰσεληλῠθοίτην	εἰσεληλῠ́θοιμεν	εἰσεληλῠ́θοιτε	εἰσεληλῠ́θοιεν
	imperative		εἰσελήλῠθε	εἰσεληλῠθέτω	εἰσεληλῠ́θετον	εἰσεληλῠθέτων		εἰσεληλῠ́θετε	εἰσεληλῠθόντων
		active
infinitive		εἰσεληλῠθέναι
participle	m	εἰσεληλῠθώς
	f	εἰσεληλῠθυῖᾰ
	n	εἰσεληλῠθός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἰσειλήλουθᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσειλήλουθᾰ	εἰσειλήλουθᾰς	εἰσειλήλουθε(ν)	εἰσειληλούθᾰτον	εἰσειληλούθᾰτον	εἰσειληλούθαμεν/εἰσειλήλουθμεν	εἰσειληλούθᾰτε	εἰσειληλούθᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσειληλούθω, εἰσειληλούθωμῐ	εἰσειληλούθῃς, εἰσειληλούθῃσθᾰ	εἰσειληλούθῃ, εἰσειληλούθῃσῐ	εἰσειληλούθητον	εἰσειληλούθητον	εἰσειληλούθωμεν	εἰσειληλούθητε	εἰσειληλούθωσῐ(ν)
	optative	εἰσειληλούθοιμῐ, εἰσειληλουθοίην	εἰσειληλούθοις, εἰσειληλουθοίης	εἰσειληλούθοι, εἰσειληλουθοίη	εἰσειληλούθοιτον	εἰσειληλουθοίτην	εἰσειληλούθοιμεν	εἰσειληλούθοιτε	εἰσειληλούθοιεν
	imperative		εἰσειλήλουθε	εἰσειληλουθέτω	εἰσειληλούθετον	εἰσειληλουθέτων		εἰσειληλούθετε	εἰσειληλουθόντων
		active
infinitive		εἰσειληλουθέναι
participle	m	εἰσειληλουθώς
	f	εἰσειληλουθυῖᾰ
	n	εἰσειληλουθός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: εἰσεληλύθειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσεληλύθειν, εἰσεληλύθη	εἰσεληλύθεις, εἰσεληλύθης	εἰσεληλύθει(ν)	εἰσεληλύθετον	εἰσεληλυθέτην	εἰσεληλύθεμεν	εἰσεληλύθετε	εἰσεληλύθεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “εἰσέρχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “εἰσέρχομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “εἰσέρχομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• εἰσέρχομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• εἰσέρχομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• εἰσέρχομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G1525 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible