θανάσιμος

Greek

Adjective

θανάσιμος • (thanásimos) m (feminine θανάσιμη, neuter θανάσιμο)

1. fatal, mortal, deadly

Declension

Declension of θανάσιμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θανάσιμος •	θανάσιμη •	θανάσιμο •	θανάσιμοι •	θανάσιμες •	θανάσιμα •
genitive	θανάσιμου •	θανάσιμης •	θανάσιμου •	θανάσιμων •	θανάσιμων •	θανάσιμων •
accusative	θανάσιμο •	θανάσιμη •	θανάσιμο •	θανάσιμους •	θανάσιμες •	θανάσιμα •
vocative	θανάσιμε •	θανάσιμη •	θανάσιμο •	θανάσιμοι •	θανάσιμες •	θανάσιμα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θανάσιμος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θανάσιμος, etc.)

Derived terms

• επτά θανάσιμα αμαρτήματα (eptá thanásima amartímata, “seven deadly sins”)