θανών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰa.nɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰaˈnon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /θaˈnon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θaˈnon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θaˈnon/

Participle

θᾰνών • (thanṓn) m (feminine θᾰνοῦσᾰ, neuter θᾰνόν); first/third declension

aorist active participle of θνῄσκω (thnḗiskō)

Declension

First and third declension of θᾰνών; θᾰνοῦσᾰ; θᾰνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	θᾰνών thanṓn	θᾰνοῦσᾰ thanoûsa	θᾰνόν thanón	θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte	θᾰνόντες thanóntes	θᾰνοῦσαι thanoûsai	θᾰνόντᾰ thanónta
Genitive	θᾰνόντος thanóntos	θᾰνούσης thanoúsēs	θᾰνόντος thanóntos	θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνούσαιν thanoúsain	θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνόντων thanóntōn	θᾰνουσῶν thanousôn	θᾰνόντων thanóntōn
Dative	θᾰνόντῐ thanónti	θᾰνούσῃ thanoúsēi	θᾰνόντῐ thanónti	θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνούσαιν thanoúsain	θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνοῦσῐ / θᾰνοῦσῐν thanoûsi(n)	θᾰνούσαις thanoúsais	θᾰνοῦσῐ / θᾰνοῦσῐν thanoûsi(n)
Accusative	θᾰνόντᾰ thanónta	θᾰνοῦσᾰν thanoûsan	θᾰνόν thanón	θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte	θᾰνόντᾰς thanóntas	θᾰνούσᾱς thanoúsās	θᾰνόντᾰ thanónta
Vocative	θᾰνών thanṓn	θᾰνοῦσᾰ thanoûsa	θᾰνόν thanón	θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte	θᾰνόντες thanóntes	θᾰνοῦσαι thanoûsai	θᾰνόντᾰ thanónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	θᾰνόντως thanóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.