θεμελιώδης

Greek

Etymology

From θεμέλιο (themélio).

Adjective

θεμελιώδης • (themeliódis) m (feminine θεμελιώδης, neuter θεμελιώδες)

1. fundamental

Declension

Declension of θεμελιώδης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεμελιώδης •	θεμελιώδης •	θεμελιώδες •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδη •
genitive	θεμελιώδους •	θεμελιώδους •	θεμελιώδους •	θεμελιωδών •	θεμελιωδών •	θεμελιωδών •
accusative	θεμελιώδη •	θεμελιώδη •	θεμελιώδες •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδη •
vocative	θεμελιώδη • / θεμελιώδης •	θεμελιώδης •	θεμελιώδες •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδεις •	θεμελιώδη •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θεμελιώδης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θεμελιώδης, etc.)