θερμοφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From θερμός (thermós, “hot, warm”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰer.mo.pʰý.laks/ → /θer.moˈɸy.laks/ → /θer.moˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰer.mo.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰer.moˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θer.moˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θer.moˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θer.moˈfi.laks/

Noun

θερμοφῠ́λᾰξ • (thermophúlax) m (genitive θερμοφῠ́λᾰκος); third declension

1. kettle

Inflection

Third declension of ὁ θερμοφῠ́λᾰξ; τοῦ θερμοφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ θερμοφῠ́λᾰξ ho thermophúlax	τὼ θερμοφῠ́λᾰκε tṑ thermophúlake	οἱ θερμοφῠ́λᾰκες hoi thermophúlakes
Genitive	τοῦ θερμοφῠ́λᾰκος toû thermophúlakos	τοῖν θερμοφῠλᾰ́κοιν toîn thermophulákoin	τῶν θερμοφῠλᾰ́κων tôn thermophulákōn
Dative	τῷ θερμοφῠ́λᾰκῐ tôi thermophúlaki	τοῖν θερμοφῠλᾰ́κοιν toîn thermophulákoin	τοῖς θερμοφῠ́λᾰξῐ / θερμοφῠ́λᾰξῐν toîs thermophúlaxi(n)
Accusative	τὸν θερμοφῠ́λᾰκᾰ tòn thermophúlaka	τὼ θερμοφῠ́λᾰκε tṑ thermophúlake	τοὺς θερμοφῠ́λᾰκᾰς toùs thermophúlakas
Vocative	θερμοφῠ́λᾰξ thermophúlax	θερμοφῠ́λᾰκε thermophúlake	θερμοφῠ́λᾰκες thermophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “θερμοφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press