θεότρελος

Greek

Etymology

θεό- (theó-, “God, very”) +‎ τρελός (trelós, “mad”)

Pronunciation

• IPA^(key): /θeˈotɾelos/
• Hyphenation: θε‧ό‧τρε‧λος

Adjective

θεότρελος • (theótrelos) m (feminine θεότρελη, neuter θεότρελο)

1. mad as a hatter, off one's rocker, nutty as a fruitcake (insane to the highest degree)

   Μην ακούς τί λέει, είναι θεότρελος ο τύπος.

   Min akoús tí léei, eínai theótrelos o týpos.

   Don't listen to what he's saying, the guy is off his rocker.

   • 1947, Vassilis Tsitsanis (lyrics and music), “Αχάριστη [Ingrate]”, performed by Vassilis Tsitsanis:

     Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη,
     θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς.

     Mou eípane pos zeis eftychisméni,
     theótreli, sta ploúti kolympás.

     They told me you're living happily,
     Crazy one, you're swimming in wealth.

Declension

Declension of θεότρελος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεότρελος •	θεότρελη •	θεότρελο •	θεότρελοι •	θεότρελες •	θεότρελα •
genitive	θεότρελου •	θεότρελης •	θεότρελου •	θεότρελων •	θεότρελων •	θεότρελων •
accusative	θεότρελο •	θεότρελη •	θεότρελο •	θεότρελους •	θεότρελες •	θεότρελα •
vocative	θεότρελε •	θεότρελη •	θεότρελο •	θεότρελοι •	θεότρελες •	θεότρελα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θεότρελος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θεότρελος, etc.)

Synonyms

• θεοπάλαβος (theopálavos, “insane”)
• θεόμουρλος (theómourlos, “insane”)