θεόφοβος

See also: Θεόφοβος

Greek

Etymology

From θεός (theós, “god”) +‎ φόβος (fóvos, “fear”).

Adjective

θεόφοβος • (theófovos) m (feminine θεόφοβη, neuter θεόφοβο)

1. pious, God-fearing
2. (noun) God-fearing person

Declension

Declension of θεόφοβος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεόφοβος •	θεόφοβη •	θεόφοβο •	θεόφοβοι •	θεόφοβες •	θεόφοβα •
genitive	θεόφοβου •	θεόφοβης •	θεόφοβου •	θεόφοβων •	θεόφοβων •	θεόφοβων •
accusative	θεόφοβο •	θεόφοβη •	θεόφοβο •	θεόφοβους •	θεόφοβες •	θεόφοβα •
vocative	θεόφοβε •	θεόφοβη •	θεόφοβο •	θεόφοβοι •	θεόφοβες •	θεόφοβα •

Synonyms

• θεοφοβούμενος (theofovoúmenos)

Antonyms

• αθεόφοβος (atheófovos, “impious”)