θυμέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰyː.mé/ → /θyˈme/ → /θiˈme/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰyː.mé/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰyˈme/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θyˈme/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θyˈme/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θiˈme/

Noun

θῡμέ • (thūmé)

1. vocative singular of θῡμός (thūmós)

Greek

Noun

θυμέ • (thymé) m

1. Vocative singular form of θυμός (thymós).