ικανός

See also: ἱκανός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἱκανός (hikanós).

Adjective

ικανός • (ikanós) m (feminine ικανή, neuter ικανό)

1. able, capable, skilled, able-bodied, competent
2. (military) fit, battle ready

Declension

Declension of ικανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ικανός •	ικανή •	ικανό •	ικανοί •	ικανές •	ικανά •
genitive	ικανού •	ικανής •	ικανού •	ικανών •	ικανών •	ικανών •
accusative	ικανό •	ικανή •	ικανό •	ικανούς •	ικανές •	ικανά •
vocative	ικανέ •	ικανή •	ικανό •	ικανοί •	ικανές •	ικανά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ικανός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ικανός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ικανότερος •	ικανότερη •	ικανότερο •	ικανότεροι •	ικανότερες •	ικανότερα •
genitive	ικανότερου •	ικανότερης •	ικανότερου •	ικανότερων •	ικανότερων •	ικανότερων •
accusative	ικανότερο •	ικανότερη •	ικανότερο •	ικανότερους •	ικανότερες •	ικανότερα •
vocative	ικανότερε •	ικανότερη •	ικανότερο •	ικανότεροι •	ικανότερες •	ικανότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ικανότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ικανότατος •	ικανότατη •	ικανότατο •	ικανότατοι •	ικανότατες •	ικανότατα •
genitive	ικανότατου •	ικανότατης •	ικανότατου •	ικανότατων •	ικανότατων •	ικανότατων •
accusative	ικανότατο •	ικανότατη •	ικανότατο •	ικανότατους •	ικανότατες •	ικανότατα •
vocative	ικανότατε •	ικανότατη •	ικανότατο •	ικανότατοι •	ικανότατες •	ικανότατα •

Antonyms

• ανίκανος (aníkanos)

Descendants

• → Aromanian: icano