καλλίων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kál.li.on/ → /ˈkal.li.on/ → /ˈka.li.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kál.li.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkal.li.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkal.li.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkal.li.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.li.on/

Adjective

καλλίων • (kallíōn) m or f (neuter κάλλῐον); third declension

1. comparative degree of καλός (kalós)

Declension

Third declension of καλλίων; κάλλιον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		καλλίων kallíōn	κάλλιον kállion		καλλίονε kallíone	καλλίονε kallíone		καλλίονες / καλλίους kallíones / kallíous	καλλίονᾰ / καλλίω kallíona / kallíō
Genitive		καλλίονος kallíonos	καλλίονος kallíonos		καλλιόνοιν kalliónoin	καλλιόνοιν kalliónoin		καλλιόνων kalliónōn	καλλιόνων kalliónōn
Dative		καλλίονῐ kallíoni	καλλίονῐ kallíoni		καλλιόνοιν kalliónoin	καλλιόνοιν kalliónoin		καλλίοσῐ / καλλίοσῐν kallíosi(n)	καλλίοσῐ / καλλίοσῐν kallíosi(n)
Accusative		καλλίονᾰ / καλλίω kallíona / kallíō	κάλλιον kállion		καλλίονε kallíone	καλλίονε kallíone		καλλίονᾰς / καλλίους kallíonas / kallíous	καλλίονᾰ / καλλίω kallíona / kallíō
Vocative		κάλλιον kállion	κάλλιον kállion		καλλίονε kallíone	καλλίονε kallíone		καλλίονες / καλλίους kallíones / kallíous	καλλίονᾰ / καλλίω kallíona / kallíō
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κάλλιον kállion			—			—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.