καναπές

Greek

Etymology

Reborrowing from French canapé (“sofa”), from Latin cōnōpēum (“seat with a canopy”) (with various intermediate forms), from Ancient Greek κωνωπεῖον (kōnōpeîon, “seat with a canopy”).

Noun

καναπές • (kanapés) m (plural καναπέδες)

1. sofa, couch, settee

Declension

Declension of καναπές

	singular	plural
nominative	καναπές •	καναπέδες •
genitive	καναπέ •	καναπέδων •
accusative	καναπέ •	καναπέδες •
vocative	καναπέ •	καναπέδες •

Coordinate terms

• ανάκλιντρο n (anáklintro, “chaise longue”)
• ντιβάνι n (ntiváni, “sofa”)
• μιντέρι n (mintéri, “sofa”)
• σοφάς m (sofás, “sofa”)

and:

• σεζλόνγκ n (sezlóngk, “chaise longue”)
• ξαπλώστρα n (xaplóstra, “sunlounger”)

Related terms

• καναπεδάκι n (kanapedáki, “canapé (hors d’oeuvre)”)

Further reading

• καναπές, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language