καταίρων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tǎi̯.rɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtɛ.ron/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈtɛ.ron/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈte.ron/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈte.ron/

Participle

κᾰταίρων • (kataírōn) m (feminine κᾰταίρουσᾰ, neuter κᾰταῖρον); first/third declension

present active participle of καταίρω (kataírō)

Declension

First and third declension of κᾰταίρων; κᾰταίρουσᾰ; κᾰταῖρον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰταίρων kataírōn	κᾰταίρουσᾰ kataírousa	κᾰταῖρον kataîron	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταιρούσᾱ katairoúsā	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταίροντες kataírontes	κᾰταίρουσαι kataírousai	κᾰταίροντᾰ kataíronta
Genitive	κᾰταίροντος kataírontos	κᾰταιρούσης katairoúsēs	κᾰταίροντος kataírontos	κᾰταιρόντοιν katairóntoin	κᾰταιρούσαιν katairoúsain	κᾰταιρόντοιν katairóntoin	κᾰταιρόντων katairóntōn	κᾰταιρουσῶν katairousôn	κᾰταιρόντων katairóntōn
Dative	κᾰταίροντῐ kataíronti	κᾰταιρούσῃ katairoúsēi	κᾰταίροντῐ kataíronti	κᾰταιρόντοιν katairóntoin	κᾰταιρούσαιν katairoúsain	κᾰταιρόντοιν katairóntoin	κᾰταίρουσῐ / κᾰταίρουσῐν kataírousi(n)	κᾰταιρούσαις katairoúsais	κᾰταίρουσῐ / κᾰταίρουσῐν kataírousi(n)
Accusative	κᾰταίροντᾰ kataíronta	κᾰταίρουσᾰν kataírousan	κᾰταῖρον kataîron	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταιρούσᾱ katairoúsā	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταίροντᾰς kataírontas	κᾰταιρούσᾱς katairoúsās	κᾰταίροντᾰ kataíronta
Vocative	κᾰταίρων kataírōn	κᾰταίρουσᾰ kataírousa	κᾰταῖρον kataîron	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταιρούσᾱ katairoúsā	κᾰταίροντε kataíronte	κᾰταίροντες kataírontes	κᾰταίρουσαι kataírousai	κᾰταίροντᾰ kataíronta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰταιρόντως katairóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.