καταστάς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tas.tǎːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tasˈtas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tasˈtas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tasˈtas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tasˈtas/

Participle

κᾰταστᾱ́ς • (katastā́s) m (feminine κᾰταστᾶσᾰ, neuter κᾰταστάν); first/third declension

aorist active participle of καθίστημι (kathístēmi)

Declension

First and third declension of κᾰταστᾱ́ς; κᾰταστᾶσᾰ; κᾰταστᾰ́ν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰταστᾱ́ς katastā́s	κᾰταστᾶσᾰ katastâsa	κᾰταστᾰ́ν katastán	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾱ́σᾱ katastā́sā	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾰ́ντες katastántes	κᾰταστᾶσαι katastâsai	κᾰταστᾰ́ντᾰ katastánta
Genitive	κᾰταστᾰ́ντος katastántos	κᾰταστᾱ́σης katastā́sēs	κᾰταστᾰ́ντος katastántos	κᾰταστᾰ́ντοιν katastántoin	κᾰταστᾱ́σαιν katastā́sain	κᾰταστᾰ́ντοιν katastántoin	κᾰταστᾰ́ντων katastántōn	κᾰταστᾱσῶν katastāsôn	κᾰταστᾰ́ντων katastántōn
Dative	κᾰταστᾰ́ντῐ katastánti	κᾰταστᾱ́σῃ katastā́sēi	κᾰταστᾰ́ντῐ katastánti	κᾰταστᾰ́ντοιν katastántoin	κᾰταστᾱ́σαιν katastā́sain	κᾰταστᾰ́ντοιν katastántoin	κᾰταστᾶσῐ / κᾰταστᾶσῐν katastâsi(n)	κᾰταστᾱ́σαις katastā́sais	κᾰταστᾶσῐ / κᾰταστᾶσῐν katastâsi(n)
Accusative	κᾰταστᾰ́ντᾰ katastánta	κᾰταστᾶσᾰν katastâsan	κᾰταστᾰ́ν katastán	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾱ́σᾱ katastā́sā	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾰ́ντᾰς katastántas	κᾰταστᾱ́σᾱς katastā́sās	κᾰταστᾰ́ντᾰ katastánta
Vocative	κᾰταστᾱ́ς katastā́s	κᾰταστᾶσᾰ katastâsa	κᾰταστᾰ́ν katastán	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾱ́σᾱ katastā́sā	κᾰταστᾰ́ντε katastánte	κᾰταστᾰ́ντες katastántes	κᾰταστᾶσαι katastâsai	κᾰταστᾰ́ντᾰ katastánta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰταστᾰ́ντως katastántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.