κενοτάφιο

Greek

Etymology

From Ancient Greek κενοτάφιον (kenotáphion).

Pronunciation

• IPA^(key): /ce.noˈta.fi.o/
• Hyphenation: κε‧νο‧τά‧φι‧ο

Noun

κενοτάφιο • (kenotáfio) n (plural κενοτάφια)

1. cenotaph

Declension

Declension of κενοτάφιο

	singular	plural
nominative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •
genitive	κενοταφίου •,  κενοτάφιου •	κενοταφίων •
accusative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •
vocative	κενοτάφιο •	κενοτάφια •

Coordinate terms

• μνημείο n (mnimeío, “memorial, monument”)

Related terms

• νεκροταφείο n (nekrotafeío, “cemetery”)
• ταφή f (tafí, “burial”)
• τάφος m (táfos, “grave, tomb”)

• and see: θάβω (thávo, “bury”)