κεχρημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.kʰrɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.kʰre̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.xriˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.xriˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.xriˈme.nos/

Participle

κεχρημένος • (kekhrēménos) m (feminine κεχρημένη, neuter κεχρημένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of χράομαι (khráomai)

Declension

First and second declension of κεχρημένος; κεχρημένη; κεχρημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κεχρημένος kekhrēménos	κεχρημένη kekhrēménē	κεχρημένον kekhrēménon	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένᾱ kekhrēménā	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένοι kekhrēménoi	κεχρημέναι kekhrēménai	κεχρημένᾰ kekhrēména
Genitive	κεχρημένου kekhrēménou	κεχρημένης kekhrēménēs	κεχρημένου kekhrēménou	κεχρημένοιν kekhrēménoin	κεχρημέναιν kekhrēménain	κεχρημένοιν kekhrēménoin	κεχρημένων kekhrēménōn	κεχρημένων kekhrēménōn	κεχρημένων kekhrēménōn
Dative	κεχρημένῳ kekhrēménōi	κεχρημένῃ kekhrēménēi	κεχρημένῳ kekhrēménōi	κεχρημένοιν kekhrēménoin	κεχρημέναιν kekhrēménain	κεχρημένοιν kekhrēménoin	κεχρημένοις kekhrēménois	κεχρημέναις kekhrēménais	κεχρημένοις kekhrēménois
Accusative	κεχρημένον kekhrēménon	κεχρημένην kekhrēménēn	κεχρημένον kekhrēménon	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένᾱ kekhrēménā	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένους kekhrēménous	κεχρημένᾱς kekhrēménās	κεχρημένᾰ kekhrēména
Vocative	κεχρημένε kekhrēméne	κεχρημένη kekhrēménē	κεχρημένον kekhrēménon	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένᾱ kekhrēménā	κεχρημένω kekhrēménō	κεχρημένοι kekhrēménoi	κεχρημέναι kekhrēménai	κεχρημένᾰ kekhrēména
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κεχρημένως kekhrēménōs			κεχρημενώτερος kekhrēmenṓteros			κεχρημενώτᾰτος kekhrēmenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.