κλάμα

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek κλάμα (kláma), from Ancient Greek κλαῦμα (klaûma).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkla.ma/
• Hyphenation: κλά‧μα

Noun

κλάμα • (kláma) n (plural κλάματα)

1. crying, weeping, cry, weep (act of shedding tears)

Declension

Declension of κλάμα

	singular	plural
nominative	κλάμα •	κλάματα •
genitive	κλάματος •	κλαμάτων •
accusative	κλάμα •	κλάματα •
vocative	κλάμα •	κλάματα •

Related terms

• κλαίω (klaío)