Wiktionary

κλέπτω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From Proto-Hellenic *klépťō, from Proto-Indo-European *klép-ye-ti, from *klep-. Cognates include Latin clepō and Gothic 𐌷𐌻𐌹𐍆𐌰𐌽 (hlifan).

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

κλέπτω • (kléptō)

  1. to steal, filch
  2. to cheat
  3. to mislead, keep secret
  4. to disguise, conceal

Inflection

edit
   Present: κλέπτω, κλέπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλέπτω κλέπτεις κλέπτει κλέπτετον κλέπτετον κλέπτομεν κλέπτετε κλέπτουσῐ(ν)
subjunctive κλέπτω κλέπτῃς κλέπτῃ κλέπτητον κλέπτητον κλέπτωμεν κλέπτητε κλέπτωσῐ(ν)
optative κλέπτοιμῐ κλέπτοις κλέπτοι κλέπτοιτον κλεπτοίτην κλέπτοιμεν κλέπτοιτε κλέπτοιεν
imperative   κλέπτε κλεπτέτω κλέπτετον κλεπτέτων   κλέπτετε κλεπτόντων
middle/
passive 		indicative κλέπτομαι κλέπτῃ,
κλέπτει 		κλέπτεται κλέπτεσθον κλέπτεσθον κλεπτόμεθᾰ κλέπτεσθε κλέπτονται
subjunctive κλέπτωμαι κλέπτῃ κλέπτηται κλέπτησθον κλέπτησθον κλεπτώμεθᾰ κλέπτησθε κλέπτωνται
optative κλεπτοίμην κλέπτοιο κλέπτοιτο κλέπτοισθον κλεπτοίσθην κλεπτοίμεθᾰ κλέπτοισθε κλέπτοιντο
imperative   κλέπτου κλεπτέσθω κλέπτεσθον κλεπτέσθων   κλέπτεσθε κλεπτέσθων
active middle/passive
infinitive κλέπτειν κλέπτεσθαι
participle m κλέπτων κλεπτόμενος
f κλέπτουσᾰ κλεπτομένη
n κλέπτον κλεπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκλεπτον, ἐκλεπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλεπτον ἔκλεπτες ἔκλεπτε(ν) ἐκλέπτετον ἐκλεπτέτην ἐκλέπτομεν ἐκλέπτετε ἔκλεπτον
middle/
passive 		indicative ἐκλεπτόμην ἐκλέπτου ἐκλέπτετο ἐκλέπτεσθον ἐκλεπτέσθην ἐκλεπτόμεθᾰ ἐκλέπτεσθε ἐκλέπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κλέπτεσκον, κλεπτεσκόμην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλέπτεσκον κλέπτεσκες κλέπτεσκε(ν) κλεπτέσκετον κλεπτεσκέτην κλεπτέσκομεν κλεπτέσκετε κλέπτεσκον
middle/
passive 		indicative κλεπτεσκόμην κλεπτέσκου κλεπτέσκετο κλεπτέσκεσθον κλεπτεσκέσθην κλεπτεσκόμεθᾰ κλεπτέσκεσθε κλεπτέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλέψω, κλέψομαι, κλεφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλέψω κλέψεις κλέψει κλέψετον κλέψετον κλέψομεν κλέψετε κλέψουσῐ(ν)
optative κλέψοιμῐ κλέψοις κλέψοι κλέψοιτον κλεψοίτην κλέψοιμεν κλέψοιτε κλέψοιεν
middle indicative κλέψομαι κλέψῃ,
κλέψει 		κλέψεται κλέψεσθον κλέψεσθον κλεψόμεθᾰ κλέψεσθε κλέψονται
optative κλεψοίμην κλέψοιο κλέψοιτο κλέψοισθον κλεψοίσθην κλεψοίμεθᾰ κλέψοισθε κλέψοιντο
passive indicative κλεφθήσομαι κλεφθήσῃ κλεφθήσεται κλεφθήσεσθον κλεφθήσεσθον κλεφθησόμεθᾰ κλεφθήσεσθε κλεφθήσονται
optative κλεφθησοίμην κλεφθήσοιο κλεφθήσοιτο κλεφθήσοισθον κλεφθησοίσθην κλεφθησοίμεθᾰ κλεφθήσοισθε κλεφθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλέψειν κλέψεσθαι κλεφθήσεσθαι
participle m κλέψων κλεψόμενος κλεφθησόμενος
f κλέψουσᾰ κλεψομένη κλεφθησομένη
n κλέψον κλεψόμενον κλεφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκλεψᾰ, ἐκλεψᾰ́μην, ἐκλέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλεψᾰ ἔκλεψᾰς ἔκλεψε(ν) ἐκλέψᾰτον ἐκλεψᾰ́την ἐκλέψᾰμεν ἐκλέψᾰτε ἔκλεψᾰν
subjunctive κλέψω κλέψῃς κλέψῃ κλέψητον κλέψητον κλέψωμεν κλέψητε κλέψωσῐ(ν)
optative κλέψαιμῐ κλέψειᾰς,
κλέψαις 		κλέψειε(ν),
κλέψαι 		κλέψαιτον κλεψαίτην κλέψαιμεν κλέψαιτε κλέψειᾰν,
κλέψαιεν
imperative   κλέψον κλεψᾰ́τω κλέψᾰτον κλεψᾰ́των   κλέψᾰτε κλεψᾰ́ντων
middle indicative ἐκλεψᾰ́μην ἐκλέψω ἐκλέψᾰτο ἐκλέψᾰσθον ἐκλεψᾰ́σθην ἐκλεψᾰ́μεθᾰ ἐκλέψᾰσθε ἐκλέψᾰντο
subjunctive κλέψωμαι κλέψῃ κλέψηται κλέψησθον κλέψησθον κλεψώμεθᾰ κλέψησθε κλέψωνται
optative κλεψαίμην κλέψαιο κλέψαιτο κλέψαισθον κλεψαίσθην κλεψαίμεθᾰ κλέψαισθε κλέψαιντο
imperative   κλέψαι κλεψᾰ́σθω κλέψᾰσθον κλεψᾰ́σθων   κλέψᾰσθε κλεψᾰ́σθων
passive indicative ἐκλέφθην ἐκλέφθης ἐκλέφθη ἐκλέφθητον ἐκλεφθήτην ἐκλέφθημεν ἐκλέφθητε ἐκλέφθησᾰν
subjunctive κλεφθῶ κλεφθῇς κλεφθῇ κλεφθῆτον κλεφθῆτον κλεφθῶμεν κλεφθῆτε κλεφθῶσῐ(ν)
optative κλεφθείην κλεφθείης κλεφθείη κλεφθεῖτον,
κλεφθείητον 		κλεφθείτην,
κλεφθειήτην 		κλεφθεῖμεν,
κλεφθείημεν 		κλεφθεῖτε,
κλεφθείητε 		κλεφθεῖεν,
κλεφθείησᾰν
imperative   κλέφθητῐ κλεφθήτω κλέφθητον κλεφθήτων   κλέφθητε κλεφθέντων
active middle passive
infinitive κλέψαι κλέψᾰσθαι κλεφθῆναι
participle m κλέψᾱς κλεψᾰ́μενος κλεφθείς
f κλέψᾱσᾰ κλεψᾰμένη κλεφθεῖσᾰ
n κλέψᾰν κλεψᾰ́μενον κλεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκλάπην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐκλάπην ἐκλάπης ἐκλάπη ἐκλάπητον ἐκλαπήτην ἐκλάπημεν ἐκλάπητε ἐκλάπησᾰν
subjunctive κλαπῶ κλαπῇς κλαπῇ κλαπῆτον κλαπῆτον κλαπῶμεν κλαπῆτε κλαπῶσῐ(ν)
optative κλαπείην κλαπείης κλαπείη κλαπεῖτον,
κλαπείητον 		κλαπείτην,
κλαπειήτην 		κλαπεῖμεν,
κλαπείημεν 		κλαπεῖτε,
κλαπείητε 		κλαπεῖεν,
κλαπείησᾰν
imperative   κλάπηθῐ κλαπήτω κλάπητον κλαπήτων   κλάπητε κλαπέντων
passive
infinitive κλαπῆναι
participle m κλαπείς
f κλαπεῖσᾰ
n κλαπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλοφᾰ, κέκλεμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέκλοφᾰ κέκλοφᾰς κέκλοφε(ν) κεκλόφᾰτον κεκλόφᾰτον κεκλόφᾰμεν κεκλόφᾰτε κεκλόφᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκλόφω κεκλόφῃς κεκλόφῃ κεκλόφητον κεκλόφητον κεκλόφωμεν κεκλόφητε κεκλόφωσῐ(ν)
optative κεκλόφοιμῐ,
κεκλοφοίην 		κεκλόφοις,
κεκλοφοίης 		κεκλόφοι,
κεκλοφοίη 		κεκλόφοιτον κεκλοφοίτην κεκλόφοιμεν κεκλόφοιτε κεκλόφοιεν
imperative   κέκλοφε κεκλοφέτω κεκλόφετον κεκλοφέτων   κεκλόφετε κεκλοφόντων
middle/
passive 		indicative κέκλεμμαι κέκλεψαι κέκλεπται κέκλεφθον κέκλεφθον κεκλέμμεθᾰ κέκλεφθε κεκλέπᾰται
subjunctive κεκλεμμένος ὦ κεκλεμμένος ᾖς κεκλεμμένος ᾖ κεκλεμμένω ἦτον κεκλεμμένω ἦτον κεκλεμμένοι ὦμεν κεκλεμμένοι ἦτε κεκλεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλεμμένος εἴην κεκλεμμένος εἴης κεκλεμμένος εἴη κεκλεμμένω εἴητον/εἶτον κεκλεμμένω εἰήτην/εἴτην κεκλεμμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλεμμένοι εἴητε/εἶτε κεκλεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλεψο κεκλέφθω κέκλεφθον κεκλέφθων   κέκλεφθε κεκλέφθων
active middle/passive
infinitive κεκλοφέναι κεκλέφθαι
participle m κεκλοφώς κεκλεμμένος
f κεκλοφυῖᾰ κεκλεμμένη
n κεκλοφός κεκλεμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκλόφειν, ἐκεκλέμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκλόφειν,
ἐκεκλόφη 		ἐκεκλόφεις,
ἐκεκλόφης 		ἐκεκλόφει(ν) ἐκεκλόφετον ἐκεκλοφέτην ἐκεκλόφεμεν ἐκεκλόφετε ἐκεκλόφεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκλέμμην ἐκέκλεψο ἐκέκλεπτο ἐκέκλεφθον ἐκεκλέφθην ἐκεκλέμμεθᾰ ἐκέκλεφθε ἐκεκλέπᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • Greek: κλέβω (klévo)
  • Mariupol Greek: клэ́фту (kléftu)
  • ⇒ English: kleptomania
  • ⇒ French: cleptomanie

References

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κλέπτω&oldid=76657032"