κοινολέκτους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /cy.noˈlek.tus/ → /ci.noˈlek.tus/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.noˈlek.tus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.noˈlek.tus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.noˈlek.tus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.noˈlek.tus/

Adjective

κοινολέκτους • (koinoléktous)

1. accusative plural masculine/feminine of κοινόλεκτος (koinólektos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /cinoˈlektus/
• Hyphenation: κοι‧νο‧λέ‧κτους

Noun

κοινολέκτους • (koinoléktous) f

1. Accusative plural form of κοινόλεκτος (koinólektos).