κουβέντα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek κομβέντον (kombénton, “meeting, convention”)/κομβέντος (kombéntos), from Latin conventus.

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈven.da/
• Hyphenation: κου‧βέν‧τα

Noun

κουβέντα • (kouvénta) f (plural κουβέντες)

1. chat, conversation, talk

   Είχαμε μια σύντομη κουβέντα.

   Eíchame mia sýntomi kouvénta.

   We had a short chat.

2. word, phrase

   Synonym: λέξη (léxi)

Declension

Declension of κουβέντα

	singular	plural
nominative	κουβέντα •	κουβέντες •
genitive	κουβέντας •	—
accusative	κουβέντα •	κουβέντες •
vocative	κουβέντα •	κουβέντες •

Derived terms

• κουβεντιάζω (kouventiázo)
• κουβεντολόι n (kouventolói, “chatter, natter, jabber”)
• κουβεντούλα f (kouventoúla, diminutive)

 

Further reading

• κουβέντα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language