κτείνας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ktěː.naːs/ → /ˈkti.nas/ → /ˈkti.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktěː.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkti.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkti.nas/

Participle

κτείνᾱς • (kteínās) m (feminine κτείνᾱσᾰ, neuter κτεῖνᾰν); first/second declension

1. aorist active participle of κτείνω (kteínō)

Declension

First and third declension of κτείνᾱς; κτείνᾱσᾰ; κτεῖνᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsa	κτεῖνᾰν kteînan		κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante		κτείνᾰντες kteínantes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Genitive		κτείνᾰντος kteínantos	κτεινᾱ́σης kteinā́sēs	κτείνᾰντος kteínantos		κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin		κτεινᾰ́ντων kteinántōn	κτεινᾱσῶν kteināsôn	κτεινᾰ́ντων kteinántōn
Dative		κτείνᾰντῐ kteínanti	κτεινᾱ́σῃ kteinā́sēi	κτείνᾰντῐ kteínanti		κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinántoin		κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsi(n)	κτεινᾱ́σαις kteinā́sais	κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsi(n)
Accusative		κτείνᾰντᾰ kteínanta	κτείνᾱσᾰν kteínāsan	κτεῖνᾰν kteînan		κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante		κτείνᾰντᾰς kteínantas	κτεινᾱ́σᾱς kteinā́sās	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Vocative		κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsa	κτεῖνᾰν kteînan		κτείνᾰντε kteínante	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínante		κτείνᾰντες kteínantes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κτεινᾰ́ντως kteinántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.