λέγων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lé.ɡɔːn/ → /ˈle.ɣon/ → /ˈle.ɣon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lé.ɡɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈle.ɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈle.ɣon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈle.ɣon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈle.ɣon/

Participle

λέγων • (légōn) m (feminine λέγουσᾰ, neuter λέγον); first/third declension

1. present active participle of λέγω (légō)

Declension

First and third declension of λέγων; λέγουσᾰ; λέγον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λέγων légōn	λέγουσᾰ légousa	λέγον légon		λέγοντε légonte	λεγούσᾱ legoúsā	λέγοντε légonte		λέγοντες légontes	λέγουσαι légousai	λέγοντᾰ légonta
Genitive		λέγοντος légontos	λεγούσης legoúsēs	λέγοντος légontos		λεγόντοιν legóntoin	λεγούσαιν legoúsain	λεγόντοιν legóntoin		λεγόντων legóntōn	λεγουσῶν legousôn	λεγόντων legóntōn
Dative		λέγοντῐ légonti	λεγούσῃ legoúsēi	λέγοντῐ légonti		λεγόντοιν legóntoin	λεγούσαιν legoúsain	λεγόντοιν legóntoin		λέγουσῐ / λέγουσῐν légousi(n)	λεγούσαις legoúsais	λέγουσῐ / λέγουσῐν légousi(n)
Accusative		λέγοντᾰ légonta	λέγουσᾰν légousan	λέγον légon		λέγοντε légonte	λεγούσᾱ legoúsā	λέγοντε légonte		λέγοντᾰς légontas	λεγούσᾱς legoúsās	λέγοντᾰ légonta
Vocative		λέγων légōn	λέγουσᾰ légousa	λέγον légon		λέγοντε légonte	λεγούσᾱ legoúsā	λέγοντε légonte		λέγοντες légontes	λέγουσαι légousai	λέγοντᾰ légonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λεγόντως legóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.