λέγω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *légō, from Proto-Indo-European *leǵ-. Cognates include Latin legō and Albanian mbledh.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lé.ɡɔː/ → /ˈle.ɣo/ → /ˈle.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lé.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈle.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈle.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈle.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈle.ɣo/

• • Audio (ancient)

    (file)

Verb

λέγω • (légō)

1. to put in order, arrange, gather
2. to choose, count, reckon
3. to say, speak
4. to call, name (usually in the passive voice)

Usage notes

All tenses besides present and imperfect are generally limited to Homer and other earlier writers (although they remain in compound words such as ἀπολέγω (apolégō), ἐκλέγω (eklégō), and καταλέγω (katalégō)).

Inflection

   Present: λέγω, λέγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέγω	λέγεις	λέγει	λέγετον	λέγετον	λέγομεν	λέγετε	λέγουσῐ(ν)
	subjunctive	λέγω	λέγῃς	λέγῃ	λέγητον	λέγητον	λέγωμεν	λέγητε	λέγωσῐ(ν)
	optative	λέγοιμῐ	λέγοις	λέγοι	λέγοιτον	λεγοίτην	λέγοιμεν	λέγοιτε	λέγοιεν
	imperative		λέγε	λεγέτω	λέγετον	λεγέτων		λέγετε	λεγόντων
middle/ passive	indicative	λέγομαι	λέγῃ, λέγει	λέγεται	λέγεσθον	λέγεσθον	λεγόμεθᾰ	λέγεσθε	λέγονται
	subjunctive	λέγωμαι	λέγῃ	λέγηται	λέγησθον	λέγησθον	λεγώμεθᾰ	λέγησθε	λέγωνται
	optative	λεγοίμην	λέγοιο	λέγοιτο	λέγοισθον	λεγοίσθην	λεγοίμεθᾰ	λέγοισθε	λέγοιντο
	imperative		λέγου	λεγέσθω	λέγεσθον	λεγέσθων		λέγεσθε	λεγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λέγειν				λέγεσθαι
participle	m	λέγων				λεγόμενος
	f	λέγουσᾰ				λεγομένη
	n	λέγον				λεγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔλεγον, ἐλεγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλεγον	ἔλεγες	ἔλεγε(ν)	ἐλέγετον	ἐλεγέτην	ἐλέγομεν	ἐλέγετε	ἔλεγον
middle/ passive	indicative	ἐλεγόμην	ἐλέγου	ἐλέγετο	ἐλέγεσθον	ἐλεγέσθην	ἐλεγόμεθᾰ	ἐλέγεσθε	ἐλέγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λέξω, λέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέξω	λέξεις	λέξει	λέξετον	λέξετον	λέξομεν	λέξετε	λέξουσῐ(ν)
	optative	λέξοιμῐ	λέξοις	λέξοι	λέξοιτον	λεξοίτην	λέξοιμεν	λέξοιτε	λέξοιεν
middle	indicative	λέξομαι	λέξῃ, λέξει	λέξεται	λέξεσθον	λέξεσθον	λεξόμεθᾰ	λέξεσθε	λέξονται
	optative	λεξοίμην	λέξοιο	λέξοιτο	λέξοισθον	λεξοίσθην	λεξοίμεθᾰ	λέξοισθε	λέξοιντο
		active			middle
infinitive		λέξειν			λέξεσθαι
participle	m	λέξων			λεξόμενος
	f	λέξουσᾰ			λεξομένη
	n	λέξον			λεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔλεξᾰ, ἐλεξᾰ́μην, ἐλέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλεξᾰ	ἔλεξᾰς	ἔλεξε(ν)	ἐλέξᾰτον	ἐλεξᾰ́την	ἐλέξᾰμεν	ἐλέξᾰτε	ἔλεξᾰν
	subjunctive	λέξω	λέξῃς	λέξῃ	λέξητον	λέξητον	λέξωμεν	λέξητε	λέξωσῐ(ν)
	optative	λέξαιμῐ	λέξειᾰς, λέξαις	λέξειε(ν), λέξαι	λέξαιτον	λεξαίτην	λέξαιμεν	λέξαιτε	λέξειᾰν, λέξαιεν
	imperative		λέξον	λεξᾰ́τω	λέξᾰτον	λεξᾰ́των		λέξᾰτε	λεξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλεξᾰ́μην	ἐλέξω	ἐλέξᾰτο	ἐλέξᾰσθον	ἐλεξᾰ́σθην	ἐλεξᾰ́μεθᾰ	ἐλέξᾰσθε	ἐλέξᾰντο
	subjunctive	λέξωμαι	λέξῃ	λέξηται	λέξησθον	λέξησθον	λεξώμεθᾰ	λέξησθε	λέξωνται
	optative	λεξαίμην	λέξαιο	λέξαιτο	λέξαισθον	λεξαίσθην	λεξαίμεθᾰ	λέξαισθε	λέξαιντο
	imperative		λέξαι	λεξᾰ́σθω	λέξᾰσθον	λεξᾰ́σθων		λέξᾰσθε	λεξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλέχθην	ἐλέχθης	ἐλέχθη	ἐλέχθητον	ἐλεχθήτην	ἐλέχθημεν	ἐλέχθητε	ἐλέχθησᾰν
	subjunctive	λεχθῶ	λεχθῇς	λεχθῇ	λεχθῆτον	λεχθῆτον	λεχθῶμεν	λεχθῆτε	λεχθῶσῐ(ν)
	optative	λεχθείην	λεχθείης	λεχθείη	λεχθεῖτον, λεχθείητον	λεχθείτην, λεχθειήτην	λεχθεῖμεν, λεχθείημεν	λεχθεῖτε, λεχθείητε	λεχθεῖεν, λεχθείησᾰν
	imperative		λέχθητῐ	λεχθήτω	λέχθητον	λεχθήτων		λέχθητε	λεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λέξαι			λέξᾰσθαι		λεχθῆναι
participle	m	λέξᾱς			λεξᾰ́μενος		λεχθείς
	f	λέξᾱσᾰ			λεξᾰμένη		λεχθεῖσᾰ
	n	λέξᾰν			λεξᾰ́μενον		λεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐλέγην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐλέγην	ἐλέγης	ἐλέγη	ἐλέγητον	ἐλεγήτην	ἐλέγημεν	ἐλέγητε	ἐλέγησᾰν
	subjunctive	λεγῶ	λεγῇς	λεγῇ	λεγῆτον	λεγῆτον	λεγῶμεν	λεγῆτε	λεγῶσῐ(ν)
	optative	λεγείην	λεγείης	λεγείη	λεγεῖτον, λεγείητον	λεγείτην, λεγειήτην	λεγεῖμεν, λεγείημεν	λεγεῖτε, λεγείητε	λεγεῖεν, λεγείησᾰν
	imperative		λέγηθῐ	λεγήτω	λέγητον	λεγήτων		λέγητε	λεγέντων
							passive
infinitive							λεγῆναι
participle	m						λεγείς
	f						λεγεῖσᾰ
	n						λεγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἴλοχᾰ, εἴλεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴλοχᾰ	εἴλοχᾰς	εἴλοχε(ν)	εἰλόχᾰτον	εἰλόχᾰτον	εἰλόχᾰμεν	εἰλόχᾰτε	εἰλόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰλόχω	εἰλόχῃς	εἰλόχῃ	εἰλόχητον	εἰλόχητον	εἰλόχωμεν	εἰλόχητε	εἰλόχωσῐ(ν)
	optative	εἰλόχοιμῐ, εἰλοχοίην	εἰλόχοις, εἰλοχοίης	εἰλόχοι, εἰλοχοίη	εἰλόχοιτον	εἰλοχοίτην	εἰλόχοιμεν	εἰλόχοιτε	εἰλόχοιεν
	imperative		εἴλοχε	εἰλοχέτω	εἰλόχετον	εἰλοχέτων		εἰλόχετε	εἰλοχόντων
middle/ passive	indicative	εἴλεγμαι	εἴλεξαι	εἴλεκται	εἴλεχθον	εἴλεχθον	εἰλέγμεθᾰ	εἴλεχθε	εἰλέγᾰται
	subjunctive	εἰλεγμένος ὦ	εἰλεγμένος ᾖς	εἰλεγμένος ᾖ	εἰλεγμένω ἦτον	εἰλεγμένω ἦτον	εἰλεγμένοι ὦμεν	εἰλεγμένοι ἦτε	εἰλεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	εἰλεγμένος εἴην	εἰλεγμένος εἴης	εἰλεγμένος εἴη	εἰλεγμένω εἴητον/εἶτον	εἰλεγμένω εἰήτην/εἴτην	εἰλεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	εἰλεγμένοι εἴητε/εἶτε	εἰλεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		εἴλεξο	εἰλέχθω	εἴλεχθον	εἰλέχθων		εἴλεχθε	εἰλέχθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰλοχέναι				εἰλέχθαι
participle	m	εἰλοχώς				εἰλεγμένος
	f	εἰλοχυῖᾰ				εἰλεγμένη
	n	εἰλοχός				εἰλεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: λέλεγμαι rare

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λέλεγμαι	λέλεξαι	λέλεκται	λέλεχθον	λέλεχθον	λελέγμεθᾰ	λέλεχθε	λελέγᾰται
	subjunctive	λελεγμένος ὦ	λελεγμένος ᾖς	λελεγμένος ᾖ	λελεγμένω ἦτον	λελεγμένω ἦτον	λελεγμένοι ὦμεν	λελεγμένοι ἦτε	λελεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελεγμένος εἴην	λελεγμένος εἴης	λελεγμένος εἴη	λελεγμένω εἴητον/εἶτον	λελεγμένω εἰήτην/εἴτην	λελεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελεγμένοι εἴητε/εἶτε	λελεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λέλεξο	λελέχθω	λέλεχθον	λελέχθων		λέλεχθε	λελέχθων
						middle/passive
infinitive						λελέχθαι
participle	m					λελεγμένος
	f					λελεγμένη
	n					λελεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Also: Aorist athematic middle indicative 3rd singular, Epic: λέκτο (lékto) (Odyssey 4,451; 9,335)

Derived terms

choose, arrange

• ἀπολέγω (apolégō)
• ἐκλέγω (eklégō)
• ἐπιλέγω (epilégō)
• παραλέγω (paralégō)
• συλλέγω (sullégō)

 

Descendants

• Greek: -λέγω (-légo) (in compounds, sense: choose)

References

• “λέγω (B)”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press

Verb

λέγω • (légō)

2. to say, speak, converse, tell a story
3. (middle passive) to mean

Usage notes

For the meaning "say, speak", forms derived from other roots are more commonly used (suppletion): the future ἐρέω (eréō), future passive ῥηθήσομαι (rhēthḗsomai), and perfect εἴρηκᾰ (eírēka) from εἴρω (eírō), as well as the aorist εἶπον (eîpon).

Inflection

   Present: λέγω, λέγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέγω	λέγεις	λέγει	λέγετον	λέγετον	λέγομεν	λέγετε	λέγουσῐ(ν)
	subjunctive	λέγω	λέγῃς	λέγῃ	λέγητον	λέγητον	λέγωμεν	λέγητε	λέγωσῐ(ν)
	optative	λέγοιμῐ	λέγοις	λέγοι	λέγοιτον	λεγοίτην	λέγοιμεν	λέγοιτε	λέγοιεν
	imperative		λέγε	λεγέτω	λέγετον	λεγέτων		λέγετε	λεγόντων
middle/ passive	indicative	λέγομαι	λέγῃ, λέγει	λέγεται	λέγεσθον	λέγεσθον	λεγόμεθᾰ	λέγεσθε	λέγονται
	subjunctive	λέγωμαι	λέγῃ	λέγηται	λέγησθον	λέγησθον	λεγώμεθᾰ	λέγησθε	λέγωνται
	optative	λεγοίμην	λέγοιο	λέγοιτο	λέγοισθον	λεγοίσθην	λεγοίμεθᾰ	λέγοισθε	λέγοιντο
	imperative		λέγου	λεγέσθω	λέγεσθον	λεγέσθων		λέγεσθε	λεγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λέγειν				λέγεσθαι
participle	m	λέγων				λεγόμενος
	f	λέγουσᾰ				λεγομένη
	n	λέγον				λεγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔλεγον, ἐλεγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλεγον	ἔλεγες	ἔλεγε(ν)	ἐλέγετον	ἐλεγέτην	ἐλέγομεν	ἐλέγετε	ἔλεγον
middle/ passive	indicative	ἐλεγόμην	ἐλέγου	ἐλέγετο	ἐλέγεσθον	ἐλεγέσθην	ἐλεγόμεθᾰ	ἐλέγεσθε	ἐλέγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λέξω, λέξομαι, λεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέξω	λέξεις	λέξει	λέξετον	λέξετον	λέξομεν	λέξετε	λέξουσῐ(ν)
	optative	λέξοιμῐ	λέξοις	λέξοι	λέξοιτον	λεξοίτην	λέξοιμεν	λέξοιτε	λέξοιεν
middle	indicative	λέξομαι	λέξῃ, λέξει	λέξεται	λέξεσθον	λέξεσθον	λεξόμεθᾰ	λέξεσθε	λέξονται
	optative	λεξοίμην	λέξοιο	λέξοιτο	λέξοισθον	λεξοίσθην	λεξοίμεθᾰ	λέξοισθε	λέξοιντο
passive	indicative	λεχθήσομαι	λεχθήσῃ	λεχθήσεται	λεχθήσεσθον	λεχθήσεσθον	λεχθησόμεθᾰ	λεχθήσεσθε	λεχθήσονται
	optative	λεχθησοίμην	λεχθήσοιο	λεχθήσοιτο	λεχθήσοισθον	λεχθησοίσθην	λεχθησοίμεθᾰ	λεχθήσοισθε	λεχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λέξειν			λέξεσθαι		λεχθήσεσθαι
participle	m	λέξων			λεξόμενος		λεχθησόμενος
	f	λέξουσᾰ			λεξομένη		λεχθησομένη
	n	λέξον			λεξόμενον		λεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔλεξᾰ, ἐλεξᾰ́μην, ἐλέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλεξᾰ	ἔλεξᾰς	ἔλεξε(ν)	ἐλέξᾰτον	ἐλεξᾰ́την	ἐλέξᾰμεν	ἐλέξᾰτε	ἔλεξᾰν
	subjunctive	λέξω	λέξῃς	λέξῃ	λέξητον	λέξητον	λέξωμεν	λέξητε	λέξωσῐ(ν)
	optative	λέξαιμῐ	λέξειᾰς, λέξαις	λέξειε(ν), λέξαι	λέξαιτον	λεξαίτην	λέξαιμεν	λέξαιτε	λέξειᾰν, λέξαιεν
	imperative		λέξον	λεξᾰ́τω	λέξᾰτον	λεξᾰ́των		λέξᾰτε	λεξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλεξᾰ́μην	ἐλέξω	ἐλέξᾰτο	ἐλέξᾰσθον	ἐλεξᾰ́σθην	ἐλεξᾰ́μεθᾰ	ἐλέξᾰσθε	ἐλέξᾰντο
	subjunctive	λέξωμαι	λέξῃ	λέξηται	λέξησθον	λέξησθον	λεξώμεθᾰ	λέξησθε	λέξωνται
	optative	λεξαίμην	λέξαιο	λέξαιτο	λέξαισθον	λεξαίσθην	λεξαίμεθᾰ	λέξαισθε	λέξαιντο
	imperative		λέξαι	λεξᾰ́σθω	λέξᾰσθον	λεξᾰ́σθων		λέξᾰσθε	λεξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλέχθην	ἐλέχθης	ἐλέχθη	ἐλέχθητον	ἐλεχθήτην	ἐλέχθημεν	ἐλέχθητε	ἐλέχθησᾰν
	subjunctive	λεχθῶ	λεχθῇς	λεχθῇ	λεχθῆτον	λεχθῆτον	λεχθῶμεν	λεχθῆτε	λεχθῶσῐ(ν)
	optative	λεχθείην	λεχθείης	λεχθείη	λεχθεῖτον, λεχθείητον	λεχθείτην, λεχθειήτην	λεχθεῖμεν, λεχθείημεν	λεχθεῖτε, λεχθείητε	λεχθεῖεν, λεχθείησᾰν
	imperative		λέχθητῐ	λεχθήτω	λέχθητον	λεχθήτων		λέχθητε	λεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λέξαι			λέξᾰσθαι		λεχθῆναι
participle	m	λέξᾱς			λεξᾰ́μενος		λεχθείς
	f	λέξᾱσᾰ			λεξᾰμένη		λεχθεῖσᾰ
	n	λέξᾰν			λεξᾰ́μενον		λεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: λέλεχᾰ, λέλεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέλεχᾰ	λέλεχᾰς	λέλεχε(ν)	λελέχᾰτον	λελέχᾰτον	λελέχᾰμεν	λελέχᾰτε	λελέχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	λελέχω	λελέχῃς	λελέχῃ	λελέχητον	λελέχητον	λελέχωμεν	λελέχητε	λελέχωσῐ(ν)
	optative	λελέχοιμῐ, λελεχοίην	λελέχοις, λελεχοίης	λελέχοι, λελεχοίη	λελέχοιτον	λελεχοίτην	λελέχοιμεν	λελέχοιτε	λελέχοιεν
	imperative		λέλεχε	λελεχέτω	λελέχετον	λελεχέτων		λελέχετε	λελεχόντων
middle/ passive	indicative	λέλεγμαι	λέλεξαι	λέλεκται	λέλεχθον	λέλεχθον	λελέγμεθᾰ	λέλεχθε	λελέγᾰται
	subjunctive	λελεγμένος ὦ	λελεγμένος ᾖς	λελεγμένος ᾖ	λελεγμένω ἦτον	λελεγμένω ἦτον	λελεγμένοι ὦμεν	λελεγμένοι ἦτε	λελεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελεγμένος εἴην	λελεγμένος εἴης	λελεγμένος εἴη	λελεγμένω εἴητον/εἶτον	λελεγμένω εἰήτην/εἴτην	λελεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελεγμένοι εἴητε/εἶτε	λελεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λέλεξο	λελέχθω	λέλεχθον	λελέχθων		λέλεχθε	λελέχθων
		active				middle/passive
infinitive		λελεχέναι				λελέχθαι
participle	m	λελεχώς				λελεγμένος
	f	λελεχυῖᾰ				λελεγμένη
	n	λελεχός				λελεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: λελέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λελέξομαι	λελέξῃ, λελέξει	λελέξεται	λελέξεσθον	λελέξεσθον	λελεξόμεθᾰ	λελέξεσθε	λελέξονται
	optative	λελεξοίμην	λελέξοιο	λελέξοιτο	λελέξοισθον	λελεξοίσθην	λελεξοίμεθᾰ	λελέξοισθε	λελέξοιντο
						middle/passive
infinitive						λελέξεσθαι
participle	m					λελεξόμενος
	f					λελεξομένη
	n					λελεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• (say, speak): ἀγορεύω (agoreúō), εἴρω (eírō), εἶπον (eîpon)

Derived terms

say, speak

• ἀμφιλέγω (amphilégō)
• ἀντιλέγω (antilégō)
• ἀπολέγω (apolégō)
• διαλέγομαι (dialégomai)
• ἐπαναλέγω (epanalégō)
• καταλέγω (katalégō)
• παραλέγω (paralégō)
• παραπρολέγω (paraprolégō)
• προδιαλέγω (prodialégō)
• προλέγω (prolégō)
• προσλέγω (proslégō)
• πρωτολόγος (prōtológos)
• ὑπολέγω (hupolégō)

 

Descendants

• Greek: λέγω (légo)
• Mariupol Greek: лэ́гу (léhu)

References

• “λέγω (B)”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λέγω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “λέγω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• λέγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• λέγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “λέγω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3004 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • allude to idem, page 25.
  • aver idem, page 55.
  • bid idem, page 78.
  • call idem, page 108.
  • command idem, page 146.
  • declare idem, page 201.
  • describe idem, page 214.
  • ejaculate idem, page 263.
  • exclaim idem, page 289.
  • express idem, page 295.
  • harangue idem, page 384.
  • heart idem, page 392.
  • impart idem, page 419.
  • mean idem, page 519.
  • mention idem, page 524.
  • name idem, page 550.
  • namely idem, page 550.
  • narrate idem, page 551.
  • observe idem, page 567.
  • read idem, page 675.
  • record idem, page 681.
  • recount idem, page 681.
  • refer idem, page 684.
  • rehearse idem, page 688.
  • relate idem, page 689.
  • remark idem, page 692.
  • repeat idem, page 696.
  • report idem, page 697.
  • say idem, page 736.
  • speak idem, page 798.
  • speech idem, page 800.
  • state idem, page 812.
  • style idem, page 830.
  • talk idem, page 854.
  • tell idem, page 859.
  • term idem, page 862.
  • word idem, page 987.

Greek

Etymology

From Ancient Greek λέγω (légō) (λέγω, sense: 'say').

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈle.ɣo/
• Hyphenation: λέ‧γω

Verb

λέγω • (légo) (past είπα, passive λέγομαι)

1. (formal) Alternative form of λέω (léo, “to say”)

Conjugation

see: λέω (léo)

Derived terms

From the ancient λέγω, sense: 'say'

• αντιλέγω (antilégo, “object, contradict”)
• διαλέγομαι (dialégomai, “converse with”)
• προλέγω (prolégo, “say beforehand”)
• συνδιαλέγομαι (syndialégomai, “converse with”)
• and from form λέω (léo), πρωτολέω (protoléo, “say for the first time”)

See also

From the ancient λέγω, sense: 'choose'

• αποδιαλέγω (apodialégo, “pick”) (colloquial)
• διαλέγω (dialégo, “choose”)
• εκλέγω (eklégo, “elect”)
• επανεκλέγω (epaneklégo, “reelect”)
• επιλέγω (epilégo, “choose, pick”)
• καταλέγομαι (katalégomai, “be included, registered”)
• ξεδιαλέγω (xedialégo, “pick among”)
• περισυλλέγω (perisyllégo, “choose, pick”)
• προεπιλέγω (proepilégo, “choose beforehand”)
• συγκαταλέγω (sygkatalégo, “include”)
• συλλέγω (syllégo, “collect”)