ληφθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lɛːpʰ.tʰěːs/ → /liɸˈθis/ → /lifˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lɛːpʰ.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /le̝pʰˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /liɸˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lifˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lifˈθis/

Participle

ληφθείς • (lēphtheís) m (feminine ληφθεῖσᾰ, neuter ληφθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of λαμβάνω (lambánō)

Declension

First and third declension of ληφθείς; ληφθεῖσᾰ; ληφθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ληφθείς lēphtheís	ληφθεῖσᾰ lēphtheîsa	ληφθέν lēphthén		ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte		ληφθέντες lēphthéntes	ληφθεῖσαι lēphtheîsai	ληφθέντᾰ lēphthénta
Genitive		ληφθέντος lēphthéntos	ληφθείσης lēphtheísēs	ληφθέντος lēphthéntos		ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθείσαιν lēphtheísain	ληφθέντοιν lēphthéntoin		ληφθέντων lēphthéntōn	ληφθεισῶν lēphtheisôn	ληφθέντων lēphthéntōn
Dative		ληφθέντῐ lēphthénti	ληφθείσῃ lēphtheísēi	ληφθέντῐ lēphthénti		ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθείσαιν lēphtheísain	ληφθέντοιν lēphthéntoin		ληφθεῖσῐ / ληφθεῖσῐν lēphtheîsi(n)	ληφθείσαις lēphtheísais	ληφθεῖσῐ / ληφθεῖσῐν lēphtheîsi(n)
Accusative		ληφθέντᾰ lēphthénta	ληφθεῖσᾰν lēphtheîsan	ληφθέν lēphthén		ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte		ληφθέντᾰς lēphthéntas	ληφθείσᾱς lēphtheísās	ληφθέντᾰ lēphthénta
Vocative		ληφθείς lēphtheís	ληφθεῖσᾰ lēphtheîsa	ληφθέν lēphthén		ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte		ληφθέντες lēphthéntes	ληφθεῖσαι lēphtheîsai	ληφθέντᾰ lēphthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ληφθέντως lēphthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.