λισσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lis.só.me.nos/ → /lisˈso.me.nos/ → /liˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lis.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈso.me.nos/

Participle

λισσόμενος • (lissómenos) m (feminine λισσομένη, neuter λισσόμενον); first/second declension

1. present middle participle of λίσσομαι (líssomai)

Declension

First and second declension of λισσόμενος; λισσομένη; λισσόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λισσόμενος lissómenos	λισσομένη lissoménē	λισσόμενον lissómenon		λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō		λισσόμενοι lissómenoi	λισσόμεναι lissómenai	λισσόμενᾰ lissómena
Genitive		λισσομένου lissoménou	λισσομένης lissoménēs	λισσομένου lissoménou		λισσομένοιν lissoménoin	λισσομέναιν lissoménain	λισσομένοιν lissoménoin		λισσομένων lissoménōn	λισσομένων lissoménōn	λισσομένων lissoménōn
Dative		λισσομένῳ lissoménōi	λισσομένῃ lissoménēi	λισσομένῳ lissoménōi		λισσομένοιν lissoménoin	λισσομέναιν lissoménain	λισσομένοιν lissoménoin		λισσομένοις lissoménois	λισσομέναις lissoménais	λισσομένοις lissoménois
Accusative		λισσόμενον lissómenon	λισσομένην lissoménēn	λισσόμενον lissómenon		λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō		λισσομένους lissoménous	λισσομένᾱς lissoménās	λισσόμενᾰ lissómena
Vocative		λισσόμενε lissómene	λισσομένη lissoménē	λισσόμενον lissómenon		λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō		λισσόμενοι lissómenoi	λισσόμεναι lissómenai	λισσόμενᾰ lissómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λισσομένως lissoménōs				λισσομενώτερος lissomenṓteros				λισσομενώτᾰτος lissomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.