μεγαλόφωνος
Greek edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek μεγαλόφωνος (megalóphōnos).[1] By surface analysis, μεγάλος (megálos) + -ό- (-ó-) + φωνή (foní) + -ος (-os).
Pronunciation edit
Adjective edit
μεγαλόφωνος • (megalófonos) m (feminine μεγαλόφωνη, neuter μεγαλόφωνο)
Declension edit
Declension of μεγαλόφωνος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μεγαλόφωνος • | μεγαλόφωνη • | μεγαλόφωνο • | μεγαλόφωνοι • | μεγαλόφωνες • | μεγαλόφωνα • |
| genitive | μεγαλόφωνου • | μεγαλόφωνης • | μεγαλόφωνου • | μεγαλόφωνων • | μεγαλόφωνων • | μεγαλόφωνων • |
| accusative | μεγαλόφωνο • | μεγαλόφωνη • | μεγαλόφωνο • | μεγαλόφωνους • | μεγαλόφωνες • | μεγαλόφωνα • |
| vocative | μεγαλόφωνε • | μεγαλόφωνη • | μεγαλόφωνο • | μεγαλόφωνοι • | μεγαλόφωνες • | μεγαλόφωνα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μεγαλόφωνος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μεγαλόφωνος, etc.) | |||||
Derived terms edit
- μεγαλόφωνα (megalófona, adverb)
Related terms edit
- μεγαλοφώνως (megalofónos, adverb)
References edit
- ^ μεγαλόφωνος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.