μελισσόφυλλον

Ancient Greek

Etymology

From μέλισσα (mélissa, “honey bee”) +‎ φύλλον (phúllon, “leaf”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.lis.só.pʰyl.lon/ → /me.lisˈso.ɸyl.lon/ → /me.liˈso.fi.lon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lis.só.pʰyl.lon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.lisˈso.pʰyl.lon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.lisˈso.ɸyl.lon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.lisˈso.fyl.lon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.liˈso.fi.lon/

Noun

μελῐσσόφῠλλον • (melissóphullon) n (genitive μελῐσσοφῠ́λλου); second declension

1. lemon balm (Melissa officinalis)

   Synonym: μελισσοβότανον (melissobótanon)

Inflection

Second declension of τὸ μελῐσσόφῠλλον; τοῦ μελῐσσοφῠ́λλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ μελῐσσόφῠλλον tò melissóphullon	τὼ μελῐσσοφῠ́λλω tṑ melissophúllō	τᾰ̀ μελῐσσόφῠλλᾰ tà melissóphulla
Genitive	τοῦ μελῐσσοφῠ́λλου toû melissophúllou	τοῖν μελῐσσοφῠ́λλοιν toîn melissophúlloin	τῶν μελῐσσοφῠ́λλων tôn melissophúllōn
Dative	τῷ μελῐσσοφῠ́λλῳ tôi melissophúllōi	τοῖν μελῐσσοφῠ́λλοιν toîn melissophúlloin	τοῖς μελῐσσοφῠ́λλοις toîs melissophúllois
Accusative	τὸ μελῐσσόφῠλλον tò melissóphullon	τὼ μελῐσσοφῠ́λλω tṑ melissophúllō	τᾰ̀ μελῐσσόφῠλλᾰ tà melissóphulla
Vocative	μελῐσσόφῠλλον melissóphullon	μελῐσσοφῠ́λλω melissophúllō	μελῐσσόφῠλλᾰ melissóphulla
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μελισσόφυλλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μελισσόφυλλον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette