μυτερός

Greek

Etymology

From μύτη (mýti, “nose”).

Adjective

μυτερός • (myterós) m (feminine μυτερή, neuter μυτερό)

1. sharp, pointed, nosed

Declension

Declension of μυτερός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μυτερός •	μυτερή •	μυτερό •	μυτεροί •	μυτερές •	μυτερά •
genitive	μυτερού •	μυτερής •	μυτερού •	μυτερών •	μυτερών •	μυτερών •
accusative	μυτερό •	μυτερή •	μυτερό •	μυτερούς •	μυτερές •	μυτερά •
vocative	μυτερέ •	μυτερή •	μυτερό •	μυτεροί •	μυτερές •	μυτερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μυτερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μυτερός, etc.)

Synonyms

• αιχμηρός (aichmirós)