μύτη

Greek

Picture dictionary

μύτη

κρανίο

εγκέφαλος

μάτι

χείλος

μύτη

στόμα

πιγούνι

σαγόνι

αφτί

κρόταφος

λαιμός

Click on labels in the image.

Etymology

From Byzantine Greek μύτη (mútē), from Ancient Greek μύτις (mútis, “snout”). Displaced earlier Ancient Greek ῥίς (rhís).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmiti/
• Hyphenation: μύ‧τη

Noun

μύτη • (mýti) f (plural μύτες)

1. (anatomy) nose
2. point, pencil lead
3. toe (of shoe)
4. sense of smell

Declension

Declension of μύτη

	singular	plural
nominative	μύτη •	μύτες •
genitive	μύτης •	μυτών •
accusative	μύτη •	μύτες •
vocative	μύτη •	μύτες •

Derived terms

• μυτάρα f (mytára) (augmentative)
• μυτάκι n (mytáki) (diminutive)
• μυτίτσα f (mytítsa) (diminutive)
• μυτούλα f (mytoúla) (diminutive)
• μυταράς m (mytarás, “bignose”)
• μυτερός (myterós, “pointed”)
• μυταρού f (mytaroú, “bignose”)

See also

• ρουθούνι n (routhoúni, “nostril”)

Further reading

• μύτη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• μύτη on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el