μόνιμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek μόνιμος (mónimos); equivalent to μένω (méno) +‎ -ιμος (-imos).

Adjective

μόνιμος • (mónimos) m (feminine μόνιμη, neuter μόνιμο)

1. (military) regular, standing (of an army)
2. permanent, constant

Declension

Declension of μόνιμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μόνιμος •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμοι •	μόνιμες •	μόνιμα •
genitive	μόνιμου •	μόνιμης •	μόνιμου •	μόνιμων •	μόνιμων •	μόνιμων •
accusative	μόνιμο •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμους •	μόνιμες •	μόνιμα •
vocative	μόνιμε •	μόνιμη •	μόνιμο •	μόνιμοι •	μόνιμες •	μόνιμα •

Related terms

• μόνιμος λοχίας m (mónimos lochías, “regular sergeant”)