ναιετάων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nai̯.e.tá.ɔːn/ → /nɛ.eˈta.on/ → /ne.eˈta.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nai̯.e.tá.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nɛ.eˈta.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nɛ.eˈta.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.eˈta.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.eˈta.on/

Participle

ναιετάων • (naietáōn) m (feminine ναιετάουσᾰ, ναιετόωσᾰ, neuter ναιετάον); first/third declension

1. present active participle of ναιετάω (naietáō)

Declension

First and third declension of ναιετᾰ́ων; ναιετᾰ́ουσᾰ; ναιετᾰ́ον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ναιετᾰ́ων naietáōn	ναιετᾰ́ουσᾰ naietáousa	ναιετᾰ́ον naietáon		ναιετᾰ́οντε naietáonte	ναιετᾰούσᾱ naietaoúsā	ναιετᾰ́οντε naietáonte		ναιετᾰ́οντες naietáontes	ναιετᾰ́ουσαι naietáousai	ναιετᾰ́οντᾰ naietáonta
Genitive		ναιετᾰ́οντος naietáontos	ναιετᾰούσης naietaoúsēs	ναιετᾰ́οντος naietáontos		ναιετᾰόντοιῐν naietaóntoiin	ναιετᾰούσαιν / ναιετᾰούσαιῐν / ναιετᾰούσῃῐν naietaoúsai(i)n / naietaoúsēiin	ναιετᾰόντοιῐν naietaóntoiin		ναιετᾰόντων naietaóntōn	ναιετᾰουσᾱ́ων / ναιετᾰουσέ͜ων / ναιετᾰουσῶν naietaousā́ōn / naietaousé͜ōn / naietaousôn	ναιετᾰόντων naietaóntōn
Dative		ναιετᾰ́οντῐ naietáonti	ναιετᾰούσῃ naietaoúsēi	ναιετᾰ́οντῐ naietáonti		ναιετᾰόντοιῐν naietaóntoiin	ναιετᾰούσαιν / ναιετᾰούσαιῐν / ναιετᾰούσῃῐν naietaoúsai(i)n / naietaoúsēiin	ναιετᾰόντοιῐν naietaóntoiin		ναιετᾰ́ουσῐ / ναιετᾰ́ουσῐν / ναιετᾰόντεσσῐ / ναιετᾰόντεσσῐν / ναιετᾰόντεσῐ / ναιετᾰόντεσῐν naietáousi(n) / naietaóntessi(n) / naietaóntesi(n)	ναιετᾰούσῃσῐ / ναιετᾰούσῃσῐν / ναιετᾰούσῃς / ναιετᾰούσαις naietaoúsēisi(n) / naietaoúsēis / naietaoúsais	ναιετᾰ́ουσῐ / ναιετᾰ́ουσῐν / ναιετᾰόντεσσῐ / ναιετᾰόντεσσῐν / ναιετᾰόντεσῐ / ναιετᾰόντεσῐν naietáousi(n) / naietaóntessi(n) / naietaóntesi(n)
Accusative		ναιετᾰ́οντᾰ naietáonta	ναιετᾰ́ουσᾰν naietáousan	ναιετᾰ́ον naietáon		ναιετᾰ́οντε naietáonte	ναιετᾰούσᾱ naietaoúsā	ναιετᾰ́οντε naietáonte		ναιετᾰ́οντᾰς naietáontas	ναιετᾰούσᾱς naietaoúsās	ναιετᾰ́οντᾰ naietáonta
Vocative		ναιετᾰ́ων naietáōn	ναιετᾰ́ουσᾰ naietáousa	ναιετᾰ́ον naietáon		ναιετᾰ́οντε naietáonte	ναιετᾰούσᾱ naietaoúsā	ναιετᾰ́οντε naietáonte		ναιετᾰ́οντες naietáontes	ναιετᾰ́ουσαι naietáousai	ναιετᾰ́οντᾰ naietáonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ναιετᾰόντως naietaóntōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Alternative feminine forms:

First declension of ναιετόωσᾰ; ναιετοώσης (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ναιετόωσᾰ naietóōsa	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετόωσαι naietóōsai
Genitive	ναιετοώσης naietoṓsēs	ναιετοώσαιν / ναιετοώσαιῐν / ναιετοώσῃῐν naietoṓsai(i)n / naietoṓsēiin	ναιετοωσᾱ́ων / ναιετοωσέ͜ων / ναιετοωσῶν naietoōsā́ōn / naietoōsé͜ōn / naietoōsôn
Dative	ναιετοώσῃ naietoṓsēi	ναιετοώσαιν / ναιετοώσαιῐν / ναιετοώσῃῐν naietoṓsai(i)n / naietoṓsēiin	ναιετοώσῃσῐ / ναιετοώσῃσῐν / ναιετοώσῃς / ναιετοώσαις naietoṓsēisi(n) / naietoṓsēis / naietoṓsais
Accusative	ναιετόωσᾰν naietóōsan	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετοώσᾱς naietoṓsās
Vocative	ναιετόωσᾰ naietóōsa	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετόωσαι naietóōsai
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.