νεκραγωγεόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡe.ó.me.non/ → /ne.kra.ɣo.ʝeˈo.me.non/ → /ne.kra.ɣo.ʝeˈo.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡe.ó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.kra.ɡo.ɡeˈo.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.kra.ɣo.ʝeˈo.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.kra.ɣo.ʝeˈo.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.kra.ɣo.ʝeˈo.me.non/

Participle

νεκραγωγεόμενος • (nekragōgeómenos) m (feminine νεκραγωγεομένη, neuter νεκραγωγεόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of νεκραγωγέω (nekragōgéō)

Inflection

First and second declension of νεκραγωγεόμενος; νεκραγωγεομένη; νεκραγωγεόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεκραγωγεόμενος nekragōgeómenos	νεκραγωγεομένη nekragōgeoménē	νεκραγωγεόμενον nekragōgeómenon		νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō	νεκραγωγεομένᾱ nekragōgeoménā	νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō		νεκραγωγεόμενοι nekragōgeómenoi	νεκραγωγεόμεναι nekragōgeómenai	νεκραγωγεόμενᾰ nekragōgeómena
Genitive		νεκραγωγεομένου nekragōgeoménou	νεκραγωγεομένης nekragōgeoménēs	νεκραγωγεομένου nekragōgeoménou		νεκραγωγεομένοιν nekragōgeoménoin	νεκραγωγεομέναιν nekragōgeoménain	νεκραγωγεομένοιν nekragōgeoménoin		νεκραγωγεομένων nekragōgeoménōn	νεκραγωγεομένων nekragōgeoménōn	νεκραγωγεομένων nekragōgeoménōn
Dative		νεκραγωγεομένῳ nekragōgeoménōi	νεκραγωγεομένῃ nekragōgeoménēi	νεκραγωγεομένῳ nekragōgeoménōi		νεκραγωγεομένοιν nekragōgeoménoin	νεκραγωγεομέναιν nekragōgeoménain	νεκραγωγεομένοιν nekragōgeoménoin		νεκραγωγεομένοις nekragōgeoménois	νεκραγωγεομέναις nekragōgeoménais	νεκραγωγεομένοις nekragōgeoménois
Accusative		νεκραγωγεόμενον nekragōgeómenon	νεκραγωγεομένην nekragōgeoménēn	νεκραγωγεόμενον nekragōgeómenon		νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō	νεκραγωγεομένᾱ nekragōgeoménā	νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō		νεκραγωγεομένους nekragōgeoménous	νεκραγωγεομένᾱς nekragōgeoménās	νεκραγωγεόμενᾰ nekragōgeómena
Vocative		νεκραγωγεόμενε nekragōgeómene	νεκραγωγεομένη nekragōgeoménē	νεκραγωγεόμενον nekragōgeómenon		νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō	νεκραγωγεομένᾱ nekragōgeoménā	νεκραγωγεομένω nekragōgeoménō		νεκραγωγεόμενοι nekragōgeómenoi	νεκραγωγεόμεναι nekragōgeómenai	νεκραγωγεόμενᾰ nekragōgeómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεκραγωγεομένως nekragōgeoménōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.