νεμόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.mó.me.nos/ → /neˈmo.me.nos/ → /neˈmo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.mó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /neˈmo.me.nos/

Participle

νεμόμενος • (nemómenos) m (feminine νεμομένη, neuter νεμόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of νέμω (némō)

Declension

First and second declension of νεμόμενος; νεμομένη; νεμόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεμόμενος nemómenos	νεμομένη nemoménē	νεμόμενον nemómenon		νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō		νεμόμενοι nemómenoi	νεμόμεναι nemómenai	νεμόμενᾰ nemómena
Genitive		νεμομένου nemoménou	νεμομένης nemoménēs	νεμομένου nemoménou		νεμομένοιν nemoménoin	νεμομέναιν nemoménain	νεμομένοιν nemoménoin		νεμομένων nemoménōn	νεμομένων nemoménōn	νεμομένων nemoménōn
Dative		νεμομένῳ nemoménōi	νεμομένῃ nemoménēi	νεμομένῳ nemoménōi		νεμομένοιν nemoménoin	νεμομέναιν nemoménain	νεμομένοιν nemoménoin		νεμομένοις nemoménois	νεμομέναις nemoménais	νεμομένοις nemoménois
Accusative		νεμόμενον nemómenon	νεμομένην nemoménēn	νεμόμενον nemómenon		νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō		νεμομένους nemoménous	νεμομένᾱς nemoménās	νεμόμενᾰ nemómena
Vocative		νεμόμενε nemómene	νεμομένη nemoménē	νεμόμενον nemómenon		νεμομένω nemoménō	νεμομένᾱ nemoménā	νεμομένω nemoménō		νεμόμενοι nemómenoi	νεμόμεναι nemómenai	νεμόμενᾰ nemómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεμομένως nemoménōs				νεμομενώτερος nemomenṓteros				νεμομενώτᾰτος nemomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.