ξυγκειμένῳ

See also: ξυγκειμένω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.nɔːi̯/ → /ksyɲ.ɟiˈme.no/ → /ksiɲ.ɟiˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.keː.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.kiˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟiˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟiˈme.no/

Participle

ξυγκειμένῳ • (xunkeiménōi)

1. masculine/neuter dative singular of ξυγκείμενος (xunkeímenos)