ξυλεία

Ancient Greek

Etymology

From ξύλον (xúlon, “wood”) +‎ -εία (-eía).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.lěː.aː/ → /ksyˈli.a/ → /ksiˈli.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.lěː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈli.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈli.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈli.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈli.a/

Noun

ξῠλείᾱ • (xuleíā) f (genitive ξῠλείᾱς); first declension

1. felling and carrying of wood
2. supply of wood
3. timber, lumber

Inflection

First declension of ἡ ξῠλείᾱ; τῆς ξῠλείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ξῠλείᾱ hē xuleíā	τὼ ξῠλείᾱ tṑ xuleíā	αἱ ξῠλεῖαι hai xuleîai
Genitive	τῆς ξῠλείᾱς tês xuleíās	τοῖν ξῠλείαιν toîn xuleíain	τῶν ξῠλειῶν tôn xuleiôn
Dative	τῇ ξῠλείᾳ têi xuleíāi	τοῖν ξῠλείαιν toîn xuleíain	ταῖς ξῠλείαις taîs xuleíais
Accusative	τὴν ξῠλείᾱν tḕn xuleíān	τὼ ξῠλείᾱ tṑ xuleíā	τᾱ̀ς ξῠλείᾱς tā̀s xuleíās
Vocative	ξῠλείᾱ xuleíā	ξῠλείᾱ xuleíā	ξῠλεῖαι xuleîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: ξυλεία (xyleía)

Further reading

• “ξυλεία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ξυλεία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Noun

ξυλεία • (xyleía) f (uncountable)

1. timber, lumber

Declension

  ξυλεία

case     \     number	singular
nominative	ξυλεία •
genitive	ξυλείας •
accusative	ξυλεία •
vocative	ξυλεία •

Related terms

• ξύλο n (xýlo, “wood”)